Korubo

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Korubo

Totale bevolking: Sowat 170
Belangrike bevolkings  in: Vlag van Brasilië Brasilië
Taal: Korubo
Geloofsoortuiging: Geen
Verwante etniese groepe:

Die Korubo of Korubu is ’n inheemse volk van Brasilië wat in die laer Vale do Javari in die westelike Amasonebekken woon. Die groep noem hulself die Dslala en in Portugees word na hulle verwys as caceteiros ("knuppelslaners"). Baie van wat die buitewêreld van hulle weet, is danksy die navorsing van die Brasiliaanse ontdekkingsreisiger Sydney Possuelo, wat die stam in Oktober 1996 die eerste keer gekontak het, en die joernalis Paul Raffaele.

Die Korubo is een van die laaste feitlik geïsoleerde volke van die wêreld, hoewel hulle al talle gewelddadige botsings met nabygeleë gemeenskappe gehad het.

Kultuur[wysig | wysig bron]

Hul gekose jag- en oorlogswapen is die knuppel, en buiten giftige veerpyle gebruik hulle nie ander wapens nie. Hul werkdag is sowat vier tot vyf uur lank en hulle woon dikwels in groot gemeenskaplike hutte, wat malocas genoem word.

Hulle het geen bekende godsdienspraktyke nie, maar beoefen om ’n onbekende rede soms kindermoord.[1] Beide mans en vroue verf hul met rooi kleurstof wat gemaak word van die sade van ’n plaaslike plant. Hul dieet sluit in slingerape, vis, pekari, voëls, wildevarke, vrugte en mielies. Malaria is ’n groot oorsaak van siektes en sterftes in die stam. Hulle het ’n karige kennis van landbou en maak stukke grond skoon om gewasse te plant.

National Geographic het in Augustus 2003 ’n artikel, After First Contact, oor hulle geplaas en The Smithsonian het in April 2005 ook ’n artikel, Out of Time, gepubliseer.[2]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die eerste vreedsame kontak is in 1972 met hulle gemaak en daarna het Brasilië se Nasionale Indiaanse Stigting (Funai) verskeie amptenare verloor in pogings om ’n verhouding met hulle op te bou. Dit het eindelik in 1996 gebeur.

Min is oor die groep bekend, want Funai weier dat antropoloë hulle bestudeer. Die Korubo het in die verlede mense wat op hul grondgebied oortree, vermoor. Die laaste voorval was in 2000. Funai help hulle deur hulle moderne immuniteitsinspuitings te gee en dikwels uit te vind hoe dit gaan. Die stigting het ook ’n nasionale park gestig wat die Korubo se grond insluit om houtkappery in die gebied te keer. Hul doel is om verdere kontak deur die moderne gemeenskap met die stam te voorkom sodat hul leefwyse bewaar kan bly.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Cotlow, Lewis (1971). The Twilight of the Primitive. NY: Macmillan, 65.
  2. Paul Raffaele (April 2005). "Out of Time". Smithsonian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Julie 2011. Besoek op 23 September 2018.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]