NG gemeente Germiston-Suid
Die NG gemeente Germiston is die enigste gemeente van die Nederduitse Gereformeerde Kerk wat nog die naam van die Oos-Randse stad Germiston dra nadat die moedergemeente Germiston reeds jare gelede by die NG gemeente Lambton ingelyf is.
Stigting[wysig | wysig bron]
Die gemeente Germiston-Suid is op 13 Augustus 1940 met 'n lidmaattal van nagenoeg 700 van die moedergemeente Germiston afgestig. Die eerste beroepe leraar, ds. J.J. Fick, het die beroep aangeneem en is op 11 Februarie 1941 bevestig in 'n tent op 'n leë standplaas, wat vir kerkbou aangekoop is. Die eerste 26 maande lank is die dienste eers in 'n skoolklaskamer en later in 'n leë winkelgebou gehou. Maar, soos Ons gemeentelike feesalbum in 1951 berig, “pragtige samewerking, onblusbare ywer, voorbeeldige offervaardigheid en n vaste geloof was kenmerkend van beide die kerkraad en die gemeente se optrede”.
Ds. Fick geïnterneer[wysig | wysig bron]
'n Groot ramp tref die jong gemeente op die vroeë môre van 10 Oktober 1941 toe die leraar skielik geïnterneer word. Hy het glo die fout gemaak het om die gemeente te seën met een hand. Blykbaar het dit vir iemand gelyk soos 'n Nazi-saluut. Hy is aangegee en geïnterneer. Alle denkbare pogings deur alle moontlike persone en liggame aangewend om die vrystelling van die leraar (wat beskryf word as “onskuldig”) te bewerkstellig, misluk. Intussen is die gemeente op prysenswaardige wyse deur die konsulent, ds. G.O. Mey, destyds van Elsburg, en ander leraars van die Ringe van Boksburg en Johannesburg bedien. Vanaf Februarie 1943 bearbei wyle eerw. J.F. Wiesner die gemeente tydelik tot die terugkeer van ds. Fick in Augustus daardie jaar, nadat hy meer as ’n jaar en 10 maande lank geïnterneer was.
Kerkbou[wysig | wysig bron]
Ná 'n lang stryd in ver band met die wysiging van die titelvoorwaardes van die aangekoopte grond sodat daar 'n kerk op gebou kan word, word met die kerkbou 'n aanvang gemaak. 'n Lofwaardige voorbeeld van offervaardige liefdediens, soos dit later beskryf is, was die aanbod van diaken F.P. van Heerden, die boumeester, om die Gedenkkerk teen kosprys vir die gemeente te bou. Op 23 Oktober 1942 is die kerk in die gedwonge afwesigheid van die leraar ingewy, terwyl die hoek- en gedenkstene volgens besluit van die kerkraad eers ná sy terugkeer gelê is, naamlik op 23 Oktober 1943, presies 'n jaar ná die inwyding. Toe kon 'n paar jaar van rustige dog intensiewe geestelike bouwerk volg tot ds. Fick, ná sy tiende beroep terwyl hy in die gemeente gestaan het, na Nuwekerk, Graaff-Reinet vertrek.
Tweede leraar[wysig | wysig bron]
Op 6 Maart 1948 word die gemeente se tweede leraar, ds. H.M de Vos, bevestig. Sy dienstyd is gekenmerk deur geseënde evangelieprediking en vrugbare Pinksterdienste, sowel as deur intensiewe bearbeiding van die jeug, vir wie daar onder sy besielende leiding 'n sierlike en doeltreffende saal opgerig is ter bevordering van hul geestelike en kulturele belange en gesonde ontspanning.
Intussen het die gemeente tot oor die 1 100 lidmate aangewas, terwyl die kerkraad van 16 tot 48 lede uitgebrei het. Teen 2015 het dit teruggesak tot minder as 100.
Enkele leraars[wysig | wysig bron]
- Jacobus Johannes Fick, 1941 – 1947
- Hendrik Müller de Vos, 6 Maart 1948 – 1955
- Cornelis Johannes Lamprecht, 1964 – 1974
Bronne[wysig | wysig bron]
- Olivier, ds. P.L. (samesteller), Ons gemeentelike feesalbum. Kaapstad en Pretoria: N.G. Kerk-uitgewers, 1952.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]