Superintelligensie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Deel van 'n reeks oor
Kunsmatige intelligensie
s • b • w

'n Superintelligensie is 'n hipotetiese agent wat oor intelligensie beskik wat dié van die slimste en mees begaafde menslike verstand ver oortref. "Superintelligensie" kan ook verwys na 'n eienskap van probleemoplossingstelsels (bv. superintelligente taalvertalers of ingenieursassistente) ongeag of hierdie hoëvlak intellektuele bevoegdhede beliggaam is in agente wat in die wêreld optree of nie. 'n Superintelligensie kan ook deur 'n intelligensie-ontploffing geskep word en met 'n tegnologiese singulariteit geassosieer word.

Voormalige Universiteit van Oxford filosoof Nick Bostrom definieer superintelligensie as "enige intellek wat die kognitiewe prestasie van mense in feitlik alle domeine van belang grootliks oorskry".[1] Die program Fritz skiet tekort aan hierdie opvatting van superintelligensie – al is dit baie beter as mense in skaak – omdat Fritz nie beter kan presteer as mense in ander take nie.[2] Na aanleiding van Hutter en Legg, behandel Bostrom superintelligensie as algemene dominansie by doelgerigte gedrag, en laat oop of 'n kunsmatige of menslike superintelligensie vermoëns sal besit soos opsetlikheid (vgl. die Chinese kamerargument) of eerstepersoonsbewussyn (vgl. die moeilike probleem) van bewussyn).

Tegnologiese navorsers stem nie saam oor hoe waarskynlik die hedendaagse menslike intelligensie oortref sal word nie. Sommige argumenteer dat vooruitgang in kunsmatige intelligensie (KI) waarskynlik sal lei tot algemene redenasiestelsels wat nie menslike kognitiewe beperkings het nie. Ander glo dat mense hul biologie sal ontwikkel of direk sal verander om radikaal groter intelligensie te bereik.[3][4] 'n Aantal toekomsstudiescenario's kombineer elemente van albei hierdie moontlikhede, wat daarop dui dat mense waarskynlik met rekenaars sal koppel, of hul gedagtes na rekenaars sal oplaai, op 'n manier wat aansienlike intelligensieversterking moontlik maak.

Sommige navorsers glo dat superintelligensie waarskynlik sal volg kort ná die ontwikkeling van kunsmatige algemene intelligensie. Die eerste algemeen intelligente masjiene sal waarskynlik onmiddellik 'n enorme voordeel inhou in ten minste sommige vorme van verstandelike vermoë, insluitend die kapasiteit van perfekte herroeping, 'n baie beter kennisbasis, en die vermoë om te multitaak op maniere wat nie moontlik is vir biologiese entiteite nie. Dit kan hulle die geleentheid gee om – hetsy as 'n enkele wese of as 'n nuwe spesie – baie magtiger as mense te word, en om hulle te verplaas.[1]

'n Aantal wetenskaplikes en voorspellers pleit daarvoor om vroeë navorsing oor die moontlike voordele en risiko's van menslike en masjienkognitiewe verbetering te prioritiseer, as gevolg van die potensiële sosiale impak van sulke tegnologieë.[5]

Uitvoerbaarheid van kunsmatige superintelligensie[wysig | wysig bron]

Vordering in masjienklassifikasie van beelde. Die foutkoers van KI per jaar; die rooi lyn verteenwoordig die foutkoers van 'n opgeleide mens.

Filosoof David Chalmers voer aan dat kunsmatige algemene intelligensie 'n baie waarskynlike pad na kunsmatige bomenslike intelligensie (KBI) is. Chalmers breek hierdie aanspraak af in 'n argument dat KI ekwivalensie aan menslike intelligensie kan bereik, dat dit uitgebrei kan word om menslike intelligensie te oortref, en dat dit verder versterk kan word om mense heeltemal verby te steek met arbitrêre take.[6]

Met betrekking tot menslike vlak-ekwivalensie, voer Chalmers aan dat die menslike brein 'n meganiese sisteem is, en daarom nagevolg behoort te word deur sintetiese materiale.[7] Hy merk ook op dat menslike intelligensie in staat was om biologies te ontwikkel, wat dit meer waarskynlik maak dat menslike ingenieurs in staat sal wees om hierdie uitvinding te herskep. Veral evolusionêre algoritmes behoort KI op menslike vlak te kan produseer.[8] Met betrekking tot intelligensie-uitbreiding en -versterking, voer Chalmers aan dat nuwe KI-tegnologie oor die algemeen verbeter kan word, en dat dit veral waarskynlik is wanneer die uitvinding kan help met die ontwerp van nuwe tegnologieë.[9]

'n KI-stelsel wat in staat is om self te verbeter, kan sy eie intelligensie verbeter en sodoende meer doeltreffend word om homself te verbeter. Hierdie siklus van "rekursiewe selfverbetering" kan 'n intelligensie-ontploffing veroorsaak, wat lei tot die skepping van 'n superintelligensie.[10]

Rekenaarkomponente oortref reeds menslike werkverrigting in spoed. Bostrom skryf: " Biologiese neurone werk teen 'n piekspoed van ongeveer 200 Hz, 'n volle sewe ordes van grootte stadiger as 'n moderne mikroverwerker (~2 GHz)."[11] Boonop stuur neurone piekseine oor aksone teen nie groter as 120 nie. m/s, "terwyl bestaande elektroniese verwerkingskerns opties teen die spoed van lig kan kommunikeer". Dus, die eenvoudigste voorbeeld van 'n superintelligensie kan 'n nagevolgde menslike verstand wees wat op baie vinniger hardeware as die brein werk. 'n Mensagtige redeneerder wat miljoene keer vinniger kan dink as huidige mense, sal 'n oorheersende voordeel hê in die meeste redenasietake, veral dié wat spoed of lang reekse aksies vereis.

Nog 'n voordeel van rekenaars is modulariteit, dit wil sê, hul grootte of berekeningskapasiteit kan vergroot word. 'n Nie-menslike (of gemodifiseerde menslike) brein kan baie groter word as 'n hedendaagse menslike brein, soos baie superrekenaars. Bostrom opper ook die moontlikheid van kollektiewe superintelligensie: 'n Groot genoeg aantal afsonderlike redenasiestelsels, as hulle goed genoeg gekommunikeer en gekoördineer word, kan saam optree met veel groter vermoëns as enige sub-agent.

Daar kan ook maniere wees om menslike redenasie en besluitneming kwalitatief te verbeter.[12] Mense presteer grootliks beter as nie-menslike diere as gevolg van nuwe of verbeterde redenasievermoëns, soos langtermynbeplanning en taalgebruik. (Sien evolusie van menslike intelligensie en primaatkognisie.) As daar ander moontlike verbeterings aan redenasie is wat 'n soortgelyke groot impak sal hê, maak dit dit meer waarskynlik dat 'n agent gebou kan word wat beter as mense presteer op dieselfde manier as mense beter as sjimpansees.[13]

Bogenoemde voordele geld vir kunsmatige superintelligensie, maar dit is nie duidelik hoeveel dit geld vir biologiese superintelligensie nie. Fisiologiese beperkings beperk die spoed en grootte van biologiese breine op baie maniere wat nie van toepassing is op masjienintelligensie nie. As sodanig het skrywers oor superintelligensie baie meer aandag aan superintelligente KI-scenario's gewy.[14]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ 1,0 1,1 Bostrom 2014, Chapter 2.
  2. ↑ Bostrom 2014, p. 22.
  3. ↑ Pearce, David (2012), Eden, Amnon H.; Moor, James H.; Søraker, Johnny H. et al., eds., "The Biointelligence Explosion: How Recursively Self-Improving Organic Robots will Modify their Own Source Code and Bootstrap Our Way to Full-Spectrum Superintelligence", Singularity Hypotheses, The Frontiers Collection (Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg): pp. 199–238, doi:10.1007/978-3-642-32560-1_11, ISBN 978-3-642-32559-5, http://link.springer.com/10.1007/978-3-642-32560-1_11, besoek op 2022-01-16 
  4. ↑ Gouveia, Steven S., red. (2020). "ch. 4, "Humans and Intelligent Machines: Co-evolution, Fusion or Replacement?", David Pearce". The Age of Artificial Intelligence: An Exploration. Vernon Press. ISBN 978-1-62273-872-4.
  5. ↑ Legg 2008, pp. 135–137.
  6. ↑ Chalmers 2010, p. 7.
  7. ↑ Chalmers 2010, p. 7-9.
  8. ↑ Chalmers 2010, p. 10-11.
  9. ↑ Chalmers 2010, p. 11-13.
  10. ↑ "Clever cogs". The Economist. ISSN 0013-0613. Besoek op 10 Augustus 2023.
  11. ↑ Bostrom 2014, p. 59.
  12. ↑ Eliezer Yudkowsky, Intelligence Explosion Microeconomics , http://intelligence.org/files/IEM.pdf number 2013-1, Machine Intelligence Research Institute, 2013, bl 35
  13. ↑ Bostrom 2014, pp. 56–57.
  14. ↑ Bostrom 2014, pp. 52, 59–61.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Superintelligensie&oldid=2671128"