4 Makkabeërs
4 Makkabeërs (Grieks: Μακκαβαίων Δʹ, Makkabaíōn 4), ook genoem die Vierde Boek van Makkabeërs en moontlik oorspronklik bekend as Oor die Oppermag van Rede (περί αύτοκράτορος λογισμού, Perí áftokrátoros logismoú), is 'n boek wat waarskynlik in die 1ste of 2de eeu in Koine geskryf is. Dit is 'n sedepreek of filosofiese bespreking wat die oppermag van vroom rede bo passie prys. Dit is 'n werk wat Hellenistiese Judaïsme kombineer met invloede van Griekse filosofie, veral die skool van stoïsisme.[1]
Die werk is grootliks 'n uitbreiding van die stories van martelaarskap in die boek 2 Makkabeërs: dié van die vrou met sewe seuns en die skriba Eleazar, wat doodgemartel word deur die Seleukidiese koning Antiochus IV Epiphanes in 'n poging om hulle te dwing om af te sien van hulle aanhang van Judaïsme. Wat 2 Makkabeërs in 'n anderhalf hoofstuk behandel, brei 4 Makkabeërs uit tot 'n volle 14 hoofstukke van dialoog en filosofiese bespreking.[2] 4 Makkabeërs hervertel die storie as een van rede en logika: Die martelaars sal in die hiernamaals beloon word; dit is dus rasioneel om die Joodse wette te bly gehoorsaam, selfs al word 'n mens gemartel en vermoor.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Cobb, L. Stephanie (2020). "Martyrdom in Roman Context". In Middleton, Paul (red.). The Wiley Blackwell Companion to Christian Martyrdom. John Wiley & Sons Ltd. pp. 92–93. ISBN 9781119099826.
- ↑ Harry M. Orlinsky, "Review of Heinrich Dörrie, Passio SS. Machabaeorum, die antike lateinische Übersetzung des IV. Makkabäerbuches", Journal of Biblical Literature 60, 4 (1941):. 440–445.
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
