Frans de Potter
Frans de Potter (4 Januarie 1834, Gent - 15 Augustus 1904) was 'n Vlaamse skrywer.
Hy was hoofklerk van die Fondsenblad van Gent, en vanaf 1886 sekretaris van die Vlaamse Akademie. Hy het oor 'n uitgebreide oeuvre beskik soos bv. Geschiedenis der Nederlandse Letterkunde, (1854), Volksliederen, (1861), 'n kantate getiteld Jacob van Artevelde, (1863), Geschiedwerk over Gent en Kortrijk en Geschiedenis van Jacoba van Beieren (1880).
Van besondere belang is sy Vlaamsche bibliografie uit 1893 en sy Geschiedenis van de gemeenten van Oost-Vlaanderen, (46 volumes). Hy word in 1870 bekroon vir sy Gemeentefeesten in Vlaanderen. Hy het ook 'n historiese roman getiteld Robert van Valois te Gent (1862) geskryf.
Frans de Potter was die hoofstigter van die Rooms-Katolieke Davidsfonds en het die eerste hoofsekretaris daarvan geword. In 1886 het hy die Vlaamse Akademie in Gent geskep as 'n toevoeging tot die Koninklike Akademie in Brussel .
Bibliografie
[wysig | wysig bron]- Spelling der aardrijkskundige namen. In: Het Belfort: volume 1 (1886)
- Een hoekje der stad Gent. In: Het Belfort: volume 1 (1886)
Sien ook
[wysig | wysig bron]Bronne
[wysig | wysig bron]- Frans de Potter
- K. ter Laan, Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid (1941)
 |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Frans De Potter. |