Algebraïese kromme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

In algebraïese meetkunde is 'n algebraïese kromme 'n algebraïese variëteit van dimensie een.[1] Die teorie van die krommes in die algemeen is redelik volledig in die 19de eeu ontwikkel nadat talle besondere voorbeelde oorweeg is, beginnende met die sirkel en ander keëlsnitte.

Verwysings[wysig | wysig bron]