Anna Wintour
| Dame Anna Wintour | |
|---|---|
| DBE | |
 Wintour in 2019 op die Paryse Modeweek.
| |
| Beroep | Hoofredakteur, Vogue Artistieke direkteur, Condé Nast Globale hoofinhoudbeampte, Condé Nast Globale redaksionele direkteur, Vogue |
| Jare aktief | 1975-tans |
| Werkgewer | Condé Nast |
| Gebore | 3 November 1949 Londen, Engeland |
| Nasionaliteit | Brits/Amerikaans |
| Eggenoot | David Shaffer (geskei) |
| Kinders | 2 |
| Handtekening | 
|
Dame Anna Wintour DBE (gebore 3 November 1949)[1] is 'n Britse en Amerikaanse[2][3] joernalis wat sedert 1988 die hoofredakteur van die tydskrif Vogue en sedert 2020 die globale hoofinhoudbeampte van Condé Nast is. Sy is ook die artistieke direkteur van Condé Nast en die globale redaksionale direkteur van Vogue.[4] Met haar kenmerkende bobhaarstyl en donkerbril het Wintour 'n belangrike figuur geword in 'n groot deel van die modewêreld; sy word geprys vir haar oog vir opkomende modeneigings. Sy is bekend vir haar kil houding. Haar vader, Charles Wintour, redakteur van die Londense Evening Standard (1959-1976), het ook haar raad gevra oor hoe om die koerant relevant vir die jeug van die tydperk te maak.
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Wintour se loopbaan in modejoernalistiek het by twee Britse tydskrifte begin. Later het sy na die VSA verhuis waar sy by die tydskrifte New York en House & Garden gewerk het. Sy het na Londen teruggekeer as die redakteur van die Britse Vogue van 1985 tot 1987. 'n Jaar later het sy beheer oorgeneem van die franchise se tydskrif in New York en nuwe lewe geblaas in wat deur baie beskou is as 'n gestagneerde tydskrif. Daar is binne die tydskrif gedebatteer oor haar gebruik van Vogue om die modebedryf te beïnvloed. Diereregteaktiviste het haar aangeval omdat sy die dra van pels bevorder het, terwyl ander haar daarvan beskuldig het dat sy die tydskrif gebruik om elitistiese menings oor vroulikheid en skoonheid te bevorder.
'n Voormalige persoonlike assistent, Lauren Weisberger, het die topverkoperroman van 2003 The Devil Wears Prada geskryf. Die boek is in 2006 verfilm as 'n suksesvolle rolprent met Meryl Streep as Miranda Priestly, 'n moderedakteur wat vermoedelik op Wintour geskoei is. In 2009 was Wintour die fokus van nog 'n rolprent, R.J. Cutler se dokumentêr The September Issue.[5]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Anna Wintour". Vogue (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 November 2018. Besoek op 1 November 2018.
- ↑ "Obama supporter Anna Wintour reportedly considered for ambassadorial post by administration", The Hollywood Reporter. Besoek op 10 Augustus 2016.
- ↑ Chris Rovzar, "Anna Wintour, Rest of City Turn Out to Vote", New York, November 2008. Retrieved 11 August 2016.
- ↑ Lee, Edmund (15 Desember 2020). "Condé Nast Puts Anna Wintour in Charge of Magazines Worldwide". The New York Times (in Engels (VSA)). ISSN 0362-4331. Besoek op 18 Mei 2021.
- ↑ "'The September Issue' turns sharp focus to inner workings of Vogue". The Seattle Times (in Engels (VSA)). 1 Oktober 2009. Besoek op 18 Mei 2021.
Skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Anna Wintour.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
Normdata  |
|
|---|