Gaan na inhoud

Antimoon(V)oksied

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Antimoon(V)oksied
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule Sb2O5
Molêre massa 323,52 [g/mol][1]
CAS-nommer 1314-60-9[1]  
Voorkoms geel vastestof[1]  
Reuk Reukloos[2]
Fasegedrag  
Selkonstantes a=1455; b=468,2; c=2289pm; β 90°[3]  
Ruimtegroep C2/c 
Nommer 15
Smeltpunt 380 °C[2]
Kookpunt
Digtheid 3,78 [g/cm3]

[2]

Oplosbaarheid Sleg oplosbaar[2]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt onbrandbaar 
LD50 978 [mg/kg] (muis; interperitoneaal)[1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Antimoon(V)oksied is 'n verbinding van antimoon in sy hoogste oksidasietoestand (5+) met suurstof.

Die stof kan verkry word deur antimoon(III)oksied in 'n korund smeltkroes onder suurstof teen 700 °C te verhit.[3]

Kristalstruktuur

[wysig | wysig bron]

Antimoon(V)oksied kristalliseer in die monokliniese B-Nb2O5-struktuur. In teenstelling tot die struktuur van As2O5 is alle katione in oktaëdriese omringing. Die antimoon-suurstof-afstande wissel van 191 tot 209pm. Die struktuur is verwant aan rutiel s'n. 'Lae' met rutielstruktuur is deur oktaëdriese hoeke verbind. [3]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 "Antimony pentoxide" (in Engels). PubChem NIH.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 "Antimony Oxide Sb2O5". ESPI metal.
  3. 3,0 3,1 3,2 Jansen, M. (1978). "Crystal Structure of Sb2O5". Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 17: 137–137. doi:10.1002/anie.197801371.