Antimoon(V)oksied
Voorkoms
Algemeen | |
---|---|
Naam | Antimoon(V)oksied |
Chemiese formule | Sb2O5 |
Molêre massa | 323,52 [g/mol][1] |
CAS-nommer | 1314-60-9[1] |
Voorkoms | geel vastestof[1] |
Reuk | Reukloos[2] |
Fasegedrag | |
Selkonstantes | a=1455; b=468,2; c=2289pm; β 90°[3] |
Ruimtegroep | C2/c |
Nommer | 15 |
Smeltpunt | 380 °C[2] |
Kookpunt | |
Digtheid | 3,78 [g/cm3] |
Oplosbaarheid | Sleg oplosbaar[2] |
Suur-basis eienskappe | |
pKa | |
Veiligheid | |
Flitspunt | onbrandbaar |
LD50 | 978 [mg/kg] (muis; interperitoneaal)[1] |
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal Chemie |
Antimoon(V)oksied is 'n verbinding van antimoon in sy hoogste oksidasietoestand (5+) met suurstof.
Die stof kan verkry word deur antimoon(III)oksied in 'n korund smeltkroes onder suurstof teen 700 °C te verhit.[3]
Kristalstruktuur
[wysig | wysig bron]Antimoon(V)oksied kristalliseer in die monokliniese B-Nb2O5-struktuur. In teenstelling tot die struktuur van As2O5 is alle katione in oktaëdriese omringing. Die antimoon-suurstof-afstande wissel van 191 tot 209pm. Die struktuur is verwant aan rutiel s'n. 'Lae' met rutielstruktuur is deur oktaëdriese hoeke verbind. [3]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 "Antimony pentoxide" (in Engels). PubChem NIH.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Antimony Oxide Sb2O5". ESPI metal.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Jansen, M. (1978). "Crystal Structure of Sb2O5". Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 17: 137–137. doi:10.1002/anie.197801371.