Bekennende Kirche
Die Bekennende Kirche (BK) (Duits: "Belydende Kerk") was 'n opposisiebeweging van Lutherse Christene wat tydens die Nasionaal-Sosialistiese bewind in Duitsland (1933-1945) weerstand teen die politieke gelykskakeling van leerstellings en organisasiestrukture van die Duitse Luthers-Evangeliese Kerk (Deutsche Evangelische Kirche, DEK), soos dit onder meer deur die sogenaamde "Duitse Christene" voorgestel is, gebied het. Die NS-bewind het pogings onderneem om die Lutherse Kerk deur benoemde kerkkomitees en staatskommissarisse te beheer.
Die BK het homself sedert sy stigting in 1934 as die enigste regmatige Luthers-Evangeliese Kerk beskou omdat dit die Nasionaal-Sosialisme en die leerstellings van die Duitse Christene as onchristelike dwaalleerstellings verwerp het (soos byvoorbeeld in die Barmer Erklärung van 1934) en aktiewe weerstand teen staatsinmenging in die Christelike geloofsbelydenis gebied het. Die BK het sedert Oktober 1934 met 'n kerklike "noodreg" sy eie bestuurstrukture geskep en sy organisasie en teologiese opleiding afgegrens van dié van Lutherse deelstaatkerke wat deur Nasionaal-Sosialisties gesinde Duitse Christene oorheers is.
Die BK het nogtans geen uniforme politieke opposisiebeweging teen die NS-bewind gevorm nie. So het predikante in diens van die betrokke landskerke gebly (veral in deelstate soos Württemberg, Beiere en Hannover).
