Gaan na inhoud

Benjamin Frith

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Benjamin Frith
Gebore1957
GenresKlassiek
Beroep(e)Pianis

Benjamin Frith (gebore in 1957 in South Yorkshire) is 'n Britse klassieke pianis.

Hy is aan die Universiteit van Leeds opgelei en het in 1979 'n BA-graad in musiek behaal. Daarna studeer hy onder Fanny Waterman en verower vroeg in sy loopbaan verskeie toekennings, waaronder die goue medalje by die 1989 Rubinstein Klavierkompetisie in Israel in 1989. Hy het ook op die ouderdom van slegs 14 jaar die Dudley-klavierkompetisie gewen. Hy het met vele van die wêreld se beste orkeste, waaronder die Berliner Philharmoniker, Israel Filharmoniese Orkes, die Stad van Birmingham Simfonieorkes, Poolse Nasionale Radio-simfonieorkes en die BBC Filharmoniese orkes, verskyn. Hy het saam met talle vooraanstaande dirigente soos Zubin Mehta, Antoni Wit, Vasary, Skrowaczewski, Bamert, Atzman en Barry Wordsworth gewerk.Sy repertoire wissel van Bach tot Tippett en sluit meer as 50 concertos in. Hy het die volledige klavierconcertos van John Field opgeneem en gedurende 2002 het nommers 5 en 6 daarvan die top van die speellyste gehaal. Sedertdien het Frith ook al Field se Nokturnes vir solo-klavier opgeneem. Sy plaat van die Davidsbundlertänze van Schumann is as die top aanbeveling op die Radio 3 “Building a Library” -program gekies. Vyf van sy plate is in die Gramophone - Best CD Guide opgeneem, en in reaksie op sy opname van die Diabelli Variasies het die Gramophone-kritikus Richard Osborne geskryf “hy beskik oor formidabele talente, beide musikaal sowel as tegnies. Ek sou inderdaad sover gaan as om voor te stel dat daar nog nie 'n beter Diabelli op cd van 'n jong pianis gemaak was sedert die klassieke opname deur die agt-en-twintigjarige Stephen Kovacevich in 1968 nie." 'n Onlangse opname van 'n seleksie van Scarlatti sonates is in die BBC Music Magazine soos volg beskryf: “Benjamin Frith is 'n geïnspireerde keuse vir die vyfde plaat van die Naxos-siklus, 'n dwingende voorstander van die klavier wat die musiek na 'n nuwe medium transponeer, met sy kapitalisering van die klavier se vermoë om 'n niksseggende deeltjie uit te kies en te transformeer, dinamiek te vorm en teksture in subtiele pedaalwerk neer te lê, sonder om ooit Scarlatti te verdraai en verwring - beslis 'n plaat om die mees hardnekkige puris te oorreed en te verras.

Hy is lid van die Gould Klaviertrio, en is 'n tutor aan die Royal Northern College of Music in Manchester.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]