Creed

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Creed
Creed saam met die toerbaskitaarspeler Brett Hestla (heel links) in 2002
Agtergrondinligting
OorsprongTallahassee, FL, VSA
GenresPost-grunge
Jare aktief1994–2004
2009hede
EtiketteWind-Up
Sony BMG
Blue Collar
AssosiasiesAlter Bridge
Dark New Day
Submersed
Webwerfwww.creed.com
LedeScott Stapp
Mark Tremonti
Scott Phillips
Brian Marshall

Creed is 'n Amerikaanse post-grunge musiekgroep van Tallahassee, Florida wat gewild geraak het in die laat 1990's en vroeë 2000's. Die groep het ontbind in 2004 na drie multi-platinum albums met 'n geraamde 35 miljoen verkope wêreldwyd[1][2][3] waarvan 26 miljoen in Amerika was.[4] Alhoewel die drie instrumentspelers, en later ook Scott Stapp, daarop aangedring het dat Creed iets van die verlede was het gerugte in laat 2008 die ronde begin doen dat daar 'n moontlike reünie sou wees, maar dit is aanvanklik afgemaak op 27 April 2009. Op hierdie datum, na maande van spekulasie, is op Creed se amptelike webtuiste aangekondig dat die groep herenig is en dat hulle in die proses is om 'n nuwe album op te neem met die titel Full Circle en dat daar 'n toer op sou volg.[1]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Vroeë jare (1995–1996)[wysig | wysig bron]

Creed het tot stand gekom nadat Scott Stapp en Mark Tremonti, wat vriende was aan die Florida State Universiteit asook hoërskool klasmaats aan die Lake Highland Prepatory School in Orlando, besluit het om 'n musiekgroep te begin. Hulle het die dienste van Brian Marshall en Scott Phillips benut om die kwartet in laat 1994 te voltooi. Die groep is aanvanklik Naked Toddler genoem. Daarna is dit verander na Maddox Creed, en later na slegs Creed op voorstel van Marshall. Die vier groeplede het reeds drie liedjies geskryf wat op hul eerste album, My Own Prison, opgeneem is. Die liedjies was "One", "Sister" en "What's This Life For".

My Own Prison (1996–1997)[wysig | wysig bron]

Creed se debuutalbum, My Own Prison, is onafhanklik vrygestel in 1997 en het hulle slegs $6,000 gekos om te vervaardig en is versprei na radiostasies in Florida. Dit het die aandag van verskeie groot platemaatskappye getrek wat daartoe ingestem het om die groep te ontmoet, maar hulle is weggewys. Na die wegwysings het Creed 'n klein konsert gespeel waar Diana Meltzer van die Wind-Up Platemaatskappy die groep gehoor het. Sy het die groep se album gehoor en nadat sy 'n konsert gesien het, het sy hulle 'n kontrak aangebied. Nadat die album aangepas is om dit meer radio-vriendelik te maak is My Own Prison heruitgereik deur Wind-Up regoor Amerika. Die album was 'n verrassende sukses deur die Top 40 van die Billboard Top 200 te bereik met verskeie treffers ("My Own Prison", "Torn", "What's This Life For" en "One") wat bo aan die rock radiostasies se speellyste was. Die groep se treffer "My Own Prison" was ook deel van 'n regstreekse konsert op die liefdadigheidsalbum Live in the X Lounge. Die groep het Alice Cooper se "I'm Eighteen" opgeneem vir die klankbaan van The Faculty in 1998.

Human Clay en Marshall se vertrek (1999–2000)[wysig | wysig bron]

Hulle tweede album, Human Clay is in 1999 vrygestel en het sy debuut op die Billboard 200 se albumgrafiek op nommer een gemaak, gebaseer op die sukses van die eerste treffer "Higher", wat verskeie weke bo-aan die rock radiostasies se speellyste was. Die treffer het eers in vroeg 2000 na pop radiostasies oorgeskakel en het ook in die Top Tien van die Billboard Popgrafiek beland, waarna Creed 'n algemene naam geword het. Die opvolgtreffer, "With Arms Wide Open", het daardie herfs ook nommer een bereik.

Intussen het Brian Marshall die groep verlaat en Brett Hestla (van Virgos Merlot en Dark New Day) oorgeneem op die Human Clay-toer en daaropvolgende toere. Omenby daardie tyd het Fred Durst van Limp Bizkit Stapp beledig by New York se Krock 92.3 "Dysfunctional Family Picnic Concert" waarby albei opgetree het. In antwoord hierop het Stapp vir Durst tot 'n openbare boksgeveg uitgedaag.[5]

Weathered (2001–2003)[wysig | wysig bron]

In die herfs van 2001 is "My Sacrifice", die eerste treffer van Creed se laaste album Weathered, gebruik in 'n reeks promosievideo's vir die World Wrestling Entertainment. Hulle het ook "Young Grow Old", 'n B-kant op die 1999 vrystelling Human Clay, gebruik as die amptelike temalied vir die World Wrestling Entertainment se Backlash in April 2002. Vroeg in 2002 is "Bullets" vrygestel met 'n duur musiekvideo wat baie spesiale effekte gehad het. Die lied en video was Creed se minste suksesvolle poging sedert hulle die hoofstroom betree het maar hulle het goed herstel met een van daardie somer se grootste treffers "One Last Breath".

In April 2002 was Stapp betrokke in 'n motorongeluk en dit wou voorkom asof die beplande toer gekanselleer moes word. Stapp het egter betyds herstel om by die laaste paar vertonings te kon optree. "Don't Stop Dancing" was 'n klein sukses vir Creed in laat 2002/vroeg 2003.

Skeiding en daaropvolgende gebeure (2004–2008)[wysig | wysig bron]

Op 4 Junie 2004 het Creed amptelik hulle skeiding aangekondig. Stapp het begin om sy debuut solo-album, The Great Divide, op te neem met Roadrunner Records se kunstenaar, Goneblind. Die ander twee groeplede (saam met die voormalige baskitaarspeler Brian Marshall) het 'n nuwe groep, Alter Bridge, gestig met Myles Kennedy. Die tussentydse baskitaarspeler, Brett Hestla, het sedertdien by die groep Dark New Day aangesluit. Op 22 November 2004 het Creed a album met hulle grootste treffers vrygestel. Stapp se tweede solo album is in produksie asook die derde album van Alter Bridge, maar die opname daarvan sal eers onderbreek word tot na Creed se reünie-toer.

In 2008 het Mark Tremonti saam met die sanger van Alter Bridge, Myles Kennedy, as gaskunstenaars op twee afsonderlike liedjies van Sevendust se album Chapter VII: Hope & Sorrow verskyn. Die twee het ook op Fozzy se album All That Remains verskyn en Tremonti het later 'n kitaar opleidings-DVD met die titel Mark Tremonti: The Sound & The Story laat in 2008 vrygestel.

In 2009 is Creed se liedjie "Higher" van Human Clay gelys as nommer 95 in VH1 se lys van "100 Grootste Rockliedjies".

Diskografie[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 http://www.creed.com
  2. http://www.allmusic.com/artist/p278625
  3. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Oktober 2009. Besoek op 24 September 2009.
  4. Cohen, Jonathan (1 Desember 2008). "Rock act Creed in talks to reunite" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 April 2009. Besoek op 24 Desember 2008.
  5. Rosen, Craig (14 Julie 2000). "Creed's Stapp To Limp Bizkit's Durst: Get In The Ring". Besoek op 10 Januarie 2007.[dooie skakel]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]