Digitale kamera

'n Digitale kamera is 'n kamera wat beelde (stilfoto's) en/of video's deur middel van 'n elektroniese beeldsensor digitaal afneem en op 'n digitale stoormedium (sy eie digitale geheue of 'n geheuekaart) stoor. Baie digitale fotokameras kan deesdae naas stilfoto's ook video's met klank opneem. Die fotomarkte in Westerse lande word intussen deur digitale kameras oorheers, terwyl analoë 35 millimeter-kameras, wat films gebruik, steeds minder belangrik word.^[1]

Digitale kameras word onder meer in toestelle soos PDA's en selfone gebruik. Die bekende Hubble-ruimteteleskoop is, soos ander sterrekundige toerusting, ook gebaseer op gespesialiseerde digitale kameras.

Verskille ten opsigte van analoë kameras

Digitale kameras het baie voordele teenoor hul analoog-eweknieë:

Foto's wat geneem is kan onmiddellik op die kamera se vertoonskerm bekyk word en - indien nodig - ook weer geskrap word. Analoë kleinbeeldfilms was te duur vir fotografiese eksperimente en vanweë hul spesifieke ligsensitiwiteit ook slegs vir 'n bepaalde soort motief en ligomstandigheid geskik. Foto's is dikwels nie geneem nie omdat die ligomstandighede moontlik te moeilik was. Met die begin van digitale fotografie het die prentjie verander - professionele en amateurfotograwe kan groot reekse beelde met verskillende instellings neem wat geen ekstra koste veroorsaak nie. Die sensor van 'n digitale kamera kan maklik omgeskakel word indien ligomstandighede verander het.
Digitale foto's kan maklik na 'n rekenaar oorgedra en met spesiale sagteware bewerk word. Danksy die digitalisering van die fotografie het byvoorbeeld ook die aantal foto's en fotogalerye, wat op die internet vertoon kan word, drasties toegeneem.

Soorte

Daar is verskillende soorte digitale kameras wat volgens hul grootte en fotokwaliteit in drie hoofgroepe verdeel kan word:

Kompakte digitale kameras is ontwerp om so klein en draagbaar moontlik te wees. Hulle is gemik op mense wat 'n gebruikersvriendelike kamera sonder gesofistikeerde tegnologie wil hê en dit veral as mik-en-druk-kiekienemer in hul vrye tyd en op vakansies wil gebruik. Vanweë hul kompakte vorm is mik-en-druk-kameras ook ten opsigte van hul fotokwaliteit in die intreevlaksegment van die fotomark geposisioneer. Kompakte kameras het gewoonlik 'n beperkte zoem en kan foto's uitsluitlik in JPEG-formaat stoor. Die kleinste kompakte kameras word dikwels ook ultrakompakte of subkompakte digitale kameras genoem. Gewilde funksies by gevorderde mik-en-drukmodelle sluit outomatiese opsporing van oë en/of die glimlag van mense in.

Digitale enkellensreflekskameras (Engels: single lens reflex cameras, SLR) is gebaseer op enkellensreflekskameras en word net soos hul analoogeweknieë deur 'n spieël- en refleksstelsel gekenmerk. Analoë SLR's was oorspronklik gemik op professionele en semi-professionele fotograwe, tog het hulle danksy die invoering van digitale SLR's geleidelik ook bekostigbaar geword vir diegene wat fotografie slegs as 'n stokperdjie beoefen. Digitale SLR's beskik oor meer gesofistikeerde optiese stelsels met groot zoem en 'n groter beeldsensor as kompakte digitale kameras, is ook geskik vir swak ligtoestande, en lewer beter fotokwaliteit. Gewoonlik is daar 'n groot verskeidenheid omruilbare lense vir SLRs beskikbaar.

Digitale brugkameras is 'n soort tussenvorm, maar lyk in baie opsigte - onder meer hul buite-ontwerp - op SLR's, alhoewel hulle aansienlik kleiner is. Digitale brugkameras spog met 'n verskeidenheid gevorderde tegniese besonderhede soos superzoem en wyehoeklense, tog beskik hulle nie oor 'n spieëlrefleksstelsel nie en het gewoonlik net ingeboude flitse. Hulle beeldsensors is kleiner sodat hul fotokwaliteit in sommige gevalle deur geraas verminder kan word. Hul lense is meestal nie omruilbaar nie, en die resolusie van gesofistikeerde brugkameras vergelyk gunstig met dié van intreevlak-DSLR's. Foto's kan naas JPEG ook in die RAW-formaat sonder beeldkompressie gestoor word.