Intreepupil
In ’n optiese stelsel is die intreepupil die optiese beeld van die fisieke lensopening, soos gesien deur die voorkant van die lensstelsel. Die ooreenstemmende beeld van die lensopening soos gesien deur die agterkant van die lens, word die uittreepupil genoem. Optiese elemente voor die lensopening sal ’n vergrote of verkleinde beeld skep en die werklike grootte en posisie van die lensopening sal dus verskil van dit wat gesien word. Die intreepupil is net ’n virtuele beeld: dit lê agter die eerste optiese oppervlak van die stelsel.
Fotografie
[wysig | wysig bron]In fotografie word die grootte van die intreepupil (eerder as die grootte van die fisieke opening) gebruik om die oop- en toemaak van die diafragma-opening te kalibreer. Die f-nommer (relatiewe lensopening), N, word gedefinieer as N = f/EN, waar f die fokusafstand en EN die deursnee van die intreepupil is.[1]
As die fokusafstand van ’n lens verhoog word (dus ingezoem word), sal die f-nommer gewoonlik toeneem en die ligging van die intreepupil verder terug op die optiese as skuif.
Menslike oog
[wysig | wysig bron]Die intreepupil van die menslike oog (wat nie presies dieselfde as die pupil is nie) is gewoonlik sowat 4 mm in deursnee. Dit kan wissel van 2 mm (f/8.3) op ’n goed verligte plek tot 8 mm (f/2.1) in die donker.[2]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Jacobson, Ralph (1988). The Manual of Photography (8ste uitg.). Focal Press. ISBN 0-240-51268-5. p.49
- ↑ Hecht, Eugene (1987). Optics (2nd uitg.). Addison Wesley. ISBN 0-201-11609-X.