Diva (rolprent)
| Diva | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Regisseur | Jean-Jacques Beineix |
| Produksieleier | Claudie Ossard Irène Silberman Serge Silberman |
| Draaiboek | Jean-Jacques Beineix Jean van Hamme Gebaseer op Daniel Odier se roman Diva |
| Met | Frédéric Andréi Wilhelmenia Wiggins Fernandez Richard Bohringer |
| Musiek deur | Vladimir Cosma |
| Kinematografie | Philippe Rousselot |
| Redigeerder | Monique Prim Marie-Josèphe Yoyotte |
| Ateljee | Les Films Galaxie Greenwich Film Productions |
| Verspreider | Compagnie Commerciale Française Cinématographique |
| Uitgereik | 1981 |
| Speeltyd | 117 min. |
| Land | Frankryk |
| Taal | Frans Engels |
| IMDb-profiel | |
Diva is ’n Franse misdaadprent van 1981 wat deur Jean-Jacques Beineix geregisseer is. Die draaiboek is geskoei op ’n roman deur Daniel Odier (onder die skuilnaam Delacorta) met dieselfde naam. Dit is een van die eerste Franse rolprente wat die realistiese atmosfeer van die Franse flieks van die 1970's verruil het vir ’n kleurryke, melodiese styl, wat later beskryf is as cinéma du look.
Die prent het in 1981 ’n suksesvolle debuut in Frankryk gehad. Daarna is dit in Amerika[1] en wêreldwyd goed ontvang en het dit ’n kultusfliek geword.
Storielyn
[wysig | wysig bron]Bederwingswaarskuwing: Die storielyn of storie se einde volg hieronder.
Die jong Paryse posman Jules (Andréi) het ’n obsessie met klassieke musiek en veral met Cynthia Hawkins (Fernandez), ’n beeldskone en gevierde Amerikaanse operasangeres wat nog nooit toegelaat het dat enige van haar optredes opgeneem word nie.
Jules woon ’n repetisie by die Théâtre des Bouffes du Nord in Parys by waar Hawkins die aria "Ebben? Ne andrò lontana" uit die opera La Wally sing. Hy maak ’n onwettige hoëgehalte-opname van haar optrede en steel daarna die rok wat sy gedra het uit haar kleedkamer.
Later kom Jules per ongeluk in besit van ’n oudiokasset met die getuienis van ’n prostituut, Nadia, waarin sy ’n senior polisie-offisier, Jean Saporta, ontbloot as die baas van ’n dwelmhandel- en prostitusienetwerk. Nadia laat val die kasset in die sak van die posman se bromponie oomblikke voordat Saporta se twee handlangers L'Antillais en Le Curé ("Die Wes-Indiër" en "Die Priester") haar vermoor.
Jules is nou in gevaar. Hy word gesoek deur twee Taiwannese mans (wat agter die Hawkins-kasset aan is) en deur die polisie. Die polisie wil Nadia se kasset hê omdat hulle weet dit inkrimineer ’n belangrike rampokker, maar hulle is onbewus daarvan wie hy is en dat hy ook ’n senior polisie-offisier is. Jules soek skuiling by sy nuwe vriende, ’n jong Viëtnamees-Franse vrou, Alba, wat ’n muse is vir die geheimsinnige boheemse Serge Gorodish, aan wie sy Jules voorstel.
Jules voel skuldig en gaan gee Hawkins se rok vir haar terug. Sy is eers kwaad, maar vergewe hom eindelik. Cynthia vind die jong Jules se bewondering interessant en ’n soort romantiese verhouding ontwikkel terwyl hulle vroeg een oggend onder begeleiding van die klavierspel Promenade Sentimentale van Vladimir Cosma in die Jardin des Tuileries loop. Die Taiwannese probeer Cynthia afpers om ’n kontrak met hulle te sluit om haar musiek op te neem. Hoewel hulle nog nie Jules se opname besit nie, beweer hulle hulle het dit wel en dreig om dit as ’n roofkopie uit te reik as sy nie saamwerk nie. Sy weier egter.
Jules word deur twee polisielede opgemerk en hulle jaag hom, maar hy ontsnap deur met sy bromponie deur die Paryse Metrostelsel te jaag. Hy gaan kruip weg in die woonstel van ’n prostituut wat hy ken, maar vlug wanneer hy besef sy is deel van Jean Saporta se misdaadnetwerk. Hy vertrek net voor L'Antillais en Le Curé daar aankom. Hulle volg Jules en skiet hom, maar hy word gered deur Gorodish, wat hom na ’n afgeleë, veilige plek buite Parys neem. Gorodish is nou in besit van die kasset wat Saporta inkrimineer en gebruik dit om hom af te pers. Saporta betaal Gorodish, maar plaas ’n bom onder sy motor. Gorodish het dit egter verwag en eindelik sterf die twee Taiwannese in die ontploffing.
Later keer Jules na Parys terug om sy onwettige opname vir Hawkins terug te gee en haar te bevry van die afpersing, maar hy word buite haar hotel deur L'Antillais en Le Curé ingewag en gevang. Hulle neem hom na sy skuilplek met die doel om hom daar te vermoor. Een van die polisielede wat Jules vroeër gejaag het, het egter die plek dopgehou en sy skiet Le Curé dood en wond L'Antillais. "Polisie-offisier" Saporta daag ook daar op. Hy maak L'Antillais dood en probeer daarna om Jules en die polisievrou ook te vermoor sodat dit moet lyk asof sy handlangers dit gedoen het. Weer eens kom Gorodish tot die redding; hy sit die ligte af en laat Saporta in die donker in ’n hyserskag afval.
In die laaste toneel speel Jules sy kasset van Cynthia se optrede vir haar en sy sê hoe senuagtig sy is om dit te hoor, want sy "het [haarself] nog nooit hoor sing nie".
Klankbaan
[wysig | wysig bron]Hoogtepunte van die klankbaan sluit die aria "Ebben? Ne andrò lontana" uit Alfredo Catalani se opera La Wally in, asook ’n saamgestelde komposisie van Erik Satie se Gnossiennes wat deur Vladimir Cosma gekomponeer is. Die aria uit La Wally word werklik gesing deur Fernandez, wat ook ’n Amerikaanse sopraan is.
Ontvangs
[wysig | wysig bron]One of the most audacious and original films to come out of France in recent years...Diva must be the only pop movie inspired by a love of opera.
Die prent was nie aanvanklik ’n kommersiële sukses toe dit in Maart 1981 in Frankryk uitgereik is nie. Dit het swak, vyandige resensies gekry. Die Franse gehore het egter stadigaan gegroei nadat dit in Amerika uitgereik is en daar gewild was.[3]
Die resensent Roger Ebert het die prent ná sy Amerikaanse uitreiking in 1982 vier uit vier sterre gegee.[4] Hy het Beineix beskryf as "’n regisseur met ’n enorme gawe om visuele beelde te skep" en gesê: "The movie is filled with so many small character touches, so many perfectly observed intimacies, so many visual inventions—from the sly to the grand—that the thriller plot is just a bonus. In a way, it doesn't really matter what this movie is about; Pauline Kael has compared Beineix to Orson Welles and, as Welles so often did, he has made a movie that is a feast to look at, regardless of its subject. Here is a director taking audacious chances, doing wild and unpredictable things with his camera and actors, just to celebrate moviemaking".[4]
Ebert het ook die jaagtog deur die Paryse Metro geprys en gesê die prent hoort saam met die klassieke prente soos Raiders of the Lost Ark, The French Connection en Bullitt."[4]
Nadat Diva in 2007 heruitgereik is, het dit weer lof van resensente ontvang; op Rotten Tomatoes kry dit ’n telling van 96% deur 45 resensente.[5] Lisa Schwarzbaum van Entertainment Weekly gee dit ’n A-gradering en loof die prent se "wellustige romantisisme".[6]
Pryse
[wysig | wysig bron]- César-pryse:
- Beste debuut: Jean-Jacques Beineix
- Beste musiek vir ’n prent: Vladimir Cosma
- Beste kinematografie: Philippe Rousselot
- Beste klank: Jean-Pierre Ruh
Die prent is ingeskryf vir die 12de Moskouse Internasionale Rolprentfees[7] en is ook gekies as die Franse inskrywing vir die Oscar vir beste buitelandse prent, maar is nie as benoeming aanvaar nie.[8]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Diva (1981)- JPBox-Office
- ↑ New York Magazine - Google Books
- ↑ Rémi Fournier Lanzoni (22 Oktober 2015). French Cinema: From Its Beginnings to the Present. Bloomsbury Publishing. p. 342. ISBN 978-1-5013-0309-8.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Ebert, Roger (1 Januarie 1982). "Diva". Chicago Sun-Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Januarie 2011. Besoek op 23 Maart 2012.
- ↑ "Diva" (in Engels). Rotten Tomatoes. IGN Entertainment. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2016. Besoek op 23 Maart 2012.
- ↑ Schwarzbaum, Lisa (16 November 2007). "Diva Review". Entertainment Weekly (964). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2010. Besoek op 23 Maart 2012.
- ↑ "12th Moscow International Film Festival (1981)". MIFF. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 April 2014. Besoek op 26 Januarie 2013.
- ↑ Margaret Herrick Library, Academy of Motion Picture Arts and Sciences
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Amptelike webtuiste Geargiveer 23 Maart 2016 op Wayback Machine
- YouTube: Wilhelmenia Wiggins Fernandez sing "Ebben? Ne andrò lontana" in Diva
- Diva op IMDb
- Diva by Rotten Tomatoes
- Diva by AllMovie
- 2008-resensie deur Roger Ebert
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
