Drakedeurgang

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Drakedeurgang wat die grenspunte A, B, C, D, E en F, ooreengekom tussen Chile en Argentinië, aandui
'n Toerisme skip wat oor die Drakedeurgang vaar na Antarktica
Diepte profiel van saliniteit en temperatuur van die oppervlakte

Die Drakedeurgang is die watermassa tussen Kaap Hoorn in Suid-Amerika en die Suidelike Shetlandeilande van Antarktika. Dit verbind die Atlantiese Oseaan se Scotiasee met die suidooste van die Stille Oseaan en strek tot teen die Suidelike Oseaan. Die deurgang is vernoem na die 16-eeuse Engelse ontdekkingsreisiger Sir Francis Drake.

Die Drakedeurgang word beskou as een van die gevaarlikste deurgange vir skeepsvaart. Die strome hier het geen weerstand van landmassas nie en die golwe word tot 12 m hoog, vandaar die deurgang se reputasie as die mees kragtigste samevloeiing van seë.[1]

Omrede die Drakedeurgang die nouste deurgang rondom Antarktika is, beïnvloed sy bestaan en vorm die sirkulasie van seewater rondom Antarktika wesenlik asook die termohaliene sirkulasie sowel as die wêreld se klimaat.

Die batimetrie van die Drakedeurgang speel 'n belangrike rol in die globale vermening van oseaanwater.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "6 men become 1st to cross perilous Drake Passage unassisted". AP NEWS. 28 Desember 2019. Besoek op 30 Oktober 2020.