Eed in Vyf Artikels

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Eed soos amptelik gepubliseer.
Die Eed soos dit verskyn in die Amptelike blad van die Keiserlike Regering van Japan (insluitend anneks).

Die Eed in Vyf Artikels (Japannees: 五箇条の御誓文 | gokajō no goseimon) was die fundamentele beleid van die Meiji-regering. Dit is op 6 April 1868 by die Keiserlike Kasteel van Kioto afgekondig by die betowering van Keiser Meiji.[1][2] Die eed het die hoofdoelstellings uiteengesit, en die plan van aksie wat gevolg moet word tydens die regering van keiser Meiji. En stel die wettige stadium vir die modernisering van Japan in. Dit het ook 'n proses van verstedeliking begin, aangesien mense van alle klasse nou vry was om van werk te verander. Baie mense na die stad verhuis vir beter werk. Dit het invloedrykend gebly gedurende die Meiji-tydperk tot in die twintigste eeu, en kan beskou word as die eerste grondwet van moderne Japan.[3]

Die Eed [4][wysig | wysig bron]

Soos die naam aandui, bestaan die teks van die Eed uit vyf klousules:

Met hierdie eed stel ons die vestiging van die nasionale welvaart op 'n breë basis en die opstel van 'n grondwet en wette as doel.

  1. Daar sal uitgebreide beraadslagings gehou word en in die beraad sal daar oor alle staatsake besluit word.
  2. Alle klasse, hoog en laag, sal verenig wees en saam die administrasie van die staat uitvoer.
  3. Almal, staatsamptenare, samoerai en gewone mense, kan hul eie doelwitte nastreef, sodat daar geen ontevredenheid sal wees nie.
  4. Ou gewoontes word laat vaar, en alles sal gebaseer wees op die reëls van geregtigheid.
  5. Kennis sal oor die hele wêreld gesoek word, sodat die Ryk verder kan ontwikkel en versterk.

"Ons land probeer 'n hervorming implementeer soos nog nooit tevore gedoen nie. Ek belowe die gode van hemel en aarde dat ek hierdie nasionale beleid sal implementeer en die nasie sal beskerm. My onderdane ook, streef die bereiking van hierdie doel na."

Sien ook[wysig | wysig bron]

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Vande Walle, Willy, en Hans Coppens. Geschiedenis van het Moderne Japan. Leuven: Katholieke Universiteit Leuven, 2003.
  • McClain, James L. Japan: A Modern History. W. W. Norton & Company, 2001 (2001).
  • De Bary, William; Arthur Tiedemann (eds.) (2005) [1958]. Sources of Japanese Tradition, Vol. II: 1600 to 2000 (2nd uitg.). New York: Columbia. ISBN 0-231-12984-X. {{cite book}}: |author2= has generic name (hulp)
  • Dower, John W. (2000). Embracing Defeat: Japan in the Wake of World War II. New York: Norton. ISBN 0-393-04686-9.
  • Jansen, Marius B. (2000). The Making of Modern Japan. Cambridge: Harvard University Press. ISBN 9780674003347; OCLC 44090600
  • Keene, Donald. (2002). Emperor of Japan: Meiji and His World, 1852-1912. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-12340-2; OCLC 46731178
  • McLaren, W. W. (1979). Japanese Government Documents. Bethesda, Md.: University Publications of America. ISBN 0-313-26912-2.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Keene, p. 137. Other translations are seen in the literature, such as Five-Article Oath or Charter Oath in Five Articles.
  2. ↑ http://www.meijijingu.or.jp/about/3-3.html Geargiveer 25 Januarie 2010 op Wayback Machine 慶応４年（明治元年)３月１４日、明治天皇は京都御所紫宸殿に公卿・諸侯以下百官を集め、維新の基本方針を天地の神々にお誓いになりました。The Charter Oath was promulgated on the fourteenth day of the third month by the old calendar, equivalent to April 6.
  3. ↑ Keene, p. 340, notes that one might "describe the Oath in Five Articles as a constitution for all ages."
  4. ↑ McLaren, p. 8, quoted in De Bary et al., p. 672.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Eed_in_Vyf_Artikels&oldid=2486002"