Eugen Sandow

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eugen Sandow

Eugen Sandow, gebore Friedrich Wilhelm Müller (Koningsbergen, Pruise, (nou Kaliningrad, Rusland), 2 April 1867 - Londen, 14 Oktober 1925) was 'n Duits-gebore pionier in liggaamsbou. Hy word die 'Vader van Moderne Liggaamsbou' genoem. Hy het sy loopbaan op die ouderdom van 19 begin as 'n vertoner en 'kragman'.[1]

Biografie[wysig | wysig bron]

Toe Sandow as seuntjie saam met sy pa na Italië gegaan het ontwikkel hy 'n belangstelling in die Romeinse standbeelde van gode, gladiators en mitiese vegters. Hy was die eerste wat sy liggaam bewustelik na daardie klassieke model probeer modelleer het. Destyds het sterk mans dikwels in vertonings en sirkusse opgetree en omstanders uitgedaag om met hulle te wed en mee te ding. Sandow het ook 'n sterkman geword toe hy negentien was, maar hy het die gehoor op 'n ander manier gefassineer: met sy liggaam. Sandow het 'n baie laer vetpersentasie as die ander sterkmanne gehad, so mens kon al sy spiere sien. Hy het 'n liggaam soos die Romeinse standbeelde gekry. Sy bestuurder Florenz Ziegfield het hom dus poserings laat inneem waarin mens sy spiere goed kon sien het in plaas daarvan om, soos die ander sterk mans, swaar gewigte op te tel.

Sandow wou soos die gespierde Griekse beelde lyk, wat volgens hom perfekte liggame gehad het. Daarom het hy na museums gegaan om die beelde te meet. Hy het toe geoefen totdat hy 'n ooreenstemmende grootte bors, arms, maag en bene ontwikkel het. Omdat hy so 'n liggaam na gevolg het, word hy die vader van liggaamsbou genoem.

Eugen het deur Europa en Amerika getoer, later met Blanche Brooks getrou en twee dogters gehad. Hy is dikwels gevind saam met ander vroue wat hom betaal het om aan sy spiere te voel. Hy het ook baie gehandel met Martinus Sieveking, 'n Nederlandse musikant en komponis wat die sterkman ontmoet het. Die aard van hul verhouding was nooit juis duidelik nie, maar hulle het 'n rukkie saam gewoon en sy vrou Blanche was jaloers op Sieveking.

Sandow het die eerste liggaamsboukompetisie van alle tye in 1901 gereël. 24 jaar later is hy oorlede, moontlik aan serebrale bloeding. Hy is in Londen begrawe. Sy vrou Blanche Brooks wou niks op sy grafsteen laat verskyn nie. In 2002 is 'n nuwe grafsteen geplaas met die teks "Eugen Sandow, 1867 - 1925. Die vader van liggaamsbou."[2][3]:6[4][5]

Erfenis[wysig | wysig bron]

Sandow het baie dinge nagelaat: hy word nie net gesien as die uitvinder van liggaamsbou nie, hy het ook vyf boeke oor oefening en diëte geskryf. Hy het die moderne dumbell uitgevind (voorheen het sulke gewigte nog geronde koppe en dun stawe met 'n swak greep gehad). Die wenner van die mnr. Olympia liggaamsbou kompetisie kry 'n goue beeldtjie van Sandow.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Louise Maher (29 April 2015). "The Mighty Sandow: How the world's strongest man wowed Australian audiences in 1902". ABC Radio.
  2. Baader, Benjamin Maria; Gillerman, Sharon; Lerner, Paul (2012). Jewish Masculinities. Indiana University Press. ISBN 9780253002136. JSTOR j.ctt16gz5c0.
  3. Chapman, David L. (1994). Sandow the Magnificent: Eugen Sandow and the Beginnings of Bodybuilding. Sport and society. University of Illinois Press. p. 6. ISBN 978-0-252-02033-9. OCLC 538245261. Besoek op 27 Januarie 2019. "Adam hints at the quarrel by reporting that Sandow's parents at first wanted their son to become a Lutheran minister, but later relented when it became obvious that he had no inclinations in that field."
  4. "Full text of "Sandow on physical training : a study in the perfect type of the human form"". 1894.
  5. Sandow, Eugen; Adam, G. Mercer (1 Januarie 1894). Sandow on physical training: a study in the perfect type of the human form. New York : J. S. Tait – via Internet Archive.