Ferdinand Augustijn Snellaert

Grafmonument

Ferdinand Augustijn Snellaert (21 Julie 1809, Kortrijk - 3 Julie 1872, Gent ) was 'n Vlaamse skrywer.

Lewe

Snellaert studeer geneeskunde aan die Universiteit van Utrecht (1827–1829) en word offisier van geneeskunde vir die Nederlandse leër (1830 – 1835). Na sy ontslag studeer hy aan die Universiteit van Gent (1836–1837), en word hierna 'n algemene praktisyn in Gent.

Snellaert word weldra aktief in die Vlaamse beweging. Hy stig die Maetschappy van Vlaemsche Letteroefening De Tael is gantsch het Volk, en neem deel aan verskeie Vlaamse aksies, soos die Vlaams petitionnement (1840), die Kunst- en Letterblad (1840), die Nederlandse taal- en letterkundige konferensies (vanaf 1849), die Rapport van de Grievencommissie (1856–1859) en die Vlaemsch Verbond (1861).

In 1847 volg hy sy vriend Jan Frans Willems op as lid van die Koninklike Belgiese Akademie in Brussel, waar hy die Vlaamse saak verteenwoordig, en een van die medestigters van die Willemsfonds word. In 1849, tydens die eerste Nederlandse taal- en letterkundekonferensie, gee hy die openingsrede, waar hy aanvoer dat alle moontlike middele gebruik moet word om die gees van die volk te versterk, en dat ons diegene moes beveg wat teen die ontwikkeling van die gees van die mense was. Daar is geglo dat taal 'n belangrike instrument is om die karakter van die mense te beïnvloed.

In die eerste helfte van die 1850's probeer Snellaert om 'n setel in die stadsraad te verower met die steun van die gematigde Société l'Union en die progressiewes van die koerant Broedermin. As gevolg van die verkiesingsege van Judocus Delehaye verkies hy egter om by die Liberale Associatie aan te sluit, waar hy vir 'n kort tydjie 'n sleutelfiguur van die pro-Vlaamse groep was. Hy slaag egter nie daarin om deur te breuk nie. Sy volgelinge, waaronder Jacob Heremans en veral Julius Vuylsteke, het van hom weggedraai toe dit duidelik geword het dat Snellaert, teleurgesteld deur die houding van die Liberale Associatie, weer daaraan begin dink het om 'n ideologies neutrale Vlaamse party te stig. Ondanks bemiddeling deur Adolphe Pierre Sunaert, het Snellaert en die Liberale Associatie se paaie in Oktober 1860 geskei, wat gelei het tot 'n breuk tussen die Gentse liberale en die liberale, pro-Vlaamse Snellaert. 'n Soortgelyke konflik het in 1861 ontstaan in die Vlaemsch Verbond waarvan Snellaert 'n medestigter was. Die liberale groep het dit onmoontlik gemaak om hierdie politiek neutrale Vlaamse vereniging in stand te hou en sou in 1866 die Vlaamsche Liberale Vereeniging stig.

Eerbewyse

• 1849 : Ridder in die Orde van Leopold.

Bibliografie

• Oude Vlaemsche liederen (1848), saam met Jan Frans Willems
• Histoire de la littérature flamande (1849)
• Vlaemsche bibliographie (1851)
• Oude en nieuwe liedjes (1852)
• Vlaemsche commissie (1859)
• Alexanders geesten (1861)
• Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendaele, Hein van Aken e.a. (1869).

Bronne

• Die Volksgeist-konsep in die Nederlandse taalkunde^{[dooie skakel]} 
• Ferdinand Augustijn Snellaert