Ford Duratec-enjin

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ford Duratec-enjin
Oorsig
Vervaardiger Ford
Produksietyd 1993–tans
Ook genoem Mazda L
Volvo Modular
Sigma
Cyclone
Duratec V6
Konfigurasie I4, I5 en 60° V6-enjin
Afmetings
Inhoudsmaat V6 3.7: 3721 cc
V6 3.5: 3496 cc
V6 3.3: 3337 cc
V6 3.0: 2967 cc
V6 2.5: 2544 cc
I5 2.5: 2521 cc
I4 2.0: 1999 cc
I4 1.6: 1596 cc
I4 1.5: 1499 cc
I4 1.4: 1388 cc
I4 1.3: 1297–1299 cc
I4 1.25: 1242 cc
Kopstuk Aluminum
Stelsels
Klepwerking DOHC met direkwerkende meganiese tapbakkies
Veranderbare kleptydreëling
Brandstoftipe Direkte brandstofinspuiting
Plek in geskiedenis
Voorganger Ford Zeta-enjin
Opvolger EcoBoost (vir 2.0L)

Duratec is 'n handelsnaam van die Ford Motormaatskappy wat gebruik word vir die reeks petrolaangedrewe viersilinder-, vyfsilinder- en sessilinder-passasiersmotors.

Die oorspronklike Duratec V6-enjin van 1993 is ontwerp deur Ford en Porsche. Ford het hierdie enjin die eerste keer in die Ford Mondeo bekendgestel. Met verloop van tyd het Duratec 'n naam geword vir Ford se petrolenjins wat nie verband hou met die oorspronklike V6 nie. Die Ford Zeta-enjin, die Ford Sigma-enjin en die Ford Cyclone-enjin dra almal die Duratec-naam, maar is andersins nie verwant aan mekaar of die oorspronklike Duratec V6 van 1993 nie. Die dubbelsinnige gebruik van die naam is soortgelyk aan Ford se gebruik van die Zetec vir die vorige generasie petrolenjins, die Duratorq- naam vir dieselenjins en EcoBoost vir turboaangejaagde enjins.

Duratec 3.0 enjin in 'n Mercury Sable. Foto deur gebruiker Karrmann