Gan
Voorkoms
Gan 贛語/赣语 Gàn Huà/Gàn yǔ Gon ua | ||
---|---|---|
Gepraat in: | Volksrepubliek China | |
Gebied: | Jiangxi, Hunan, Fujian, Anhui, Hubei | |
Totale sprekers: | 22 miljoen[1] | |
Taalfamilie: | Sino-Tibettaans Chinees Gan | |
Skrifstelsel: | Chinese karakters | |
Taalkodes | ||
ISO 639-1: | zh | |
ISO 639-2: | chi/zho | |
ISO 639-3: | gan/zho | |
Nota: Hierdie bladsy kan IFA fonetiese simbole in Unicode bevat. |
Gan of Kan (Vereenvoudigde Chinees: 赣语, Tradisionele Chinees: 贛語, pinyin: Gàn Huà of gàn yǔ, letterlik: "Gan-taal"; Gon ua) is 'n Sino-Tibettaanse taal of 'n dialek van Chinees wat in die Volksrepubliek China gepraat word. Die taal het sowat 22 miljoen sprekers en is daarmee die sewende mees verspreide dialek van Chinees naas Mandaryns, Wu, Kantonees, Min, Xiang en Hakka. Dit is die naaste verwant aan Hakka en word veral in die Suidoos-Chinese provinsies Jiangxi, Hunan, Fujian, Anhui en Hubei gepraat. Die naam van dié taal is afglei van die Gan-rivier in Jiangxi, 'n sytak van die Yangtze.
Soos die ander Chinese tale word Gan met Chinese karakters geskryf.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "Ethnologue: Languages of the World, Seventeenth edition, Chinese, Gan" (in Engels). Ethnologue. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Mei 2020. Besoek op 18 September 2016.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Gan.
- Wikiwoordeboek het 'n inskrywing vir Gan.