Gereformeerde kerk Vaalharts

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Gereformeerde Kerk
Vaalharts
Sluit in  Hartswater
Jan Kempdorp
Warrenton
Denominasie  Gereformeerde Kerk
Klassis  Noordwes
Huidige predikant(e)  G.D. (Orrie) Oosthuizen
Belydende lidmate  89
Dooplidmate  14
Adres Hertzogstraat 9
Hartswater
Geskiedenis
Stigtingsdatum  20 Oktober 1945
Afgestig van  Christiana
Eerste predikant  J. Postma (1946–'49)
Ds. J.J. De Wet Kruger, die leraar van 1963 tot 1966.
Dr. Jansen van Vuuren du Plessis, leraar van 1958 tot 1962.
Ds. H.T. de Villiers, die leraar (in kombinasie) van 1975 tot 1981.

Die Gereformeerde kerk Vaalharts is die sewende oudste van die 30 gemeentes in die GKSA se Klassis Noordwes. Die gemeente se middelpunt is op die dorp Hartswater aan die Noord-Kaapse kant van dié provinsie se grense met Noordwes.

Einde 2015 was hier 97 belydende en 10 dooplidmate, vergeleke met onderskeidelik 185 en 67 einde 2001, toe dit nog deel was van die Klassis Wolamransstad. Dis ’n afname van amper 58 persent binne 14 jaar.

Agtergrond[wysig | wysig bron]

Die eerste inwoners in die Vaalharts-besproeiingskema, tussen Vryburg en Warrenton, het vanaf 1938 hier kom woon. Die gebied het 'n wyk van die Christiana geword. In 1940 het ds. J.L. de Bruyn die eerste diens in die gebied in die huis van J.S.M. Reyneke gehou omdat 'n behoorlike plek vir 'n kerkgebou nie beskikbaar was nie. 'n Gebrekkige sinkgeboutjie op Pokwani, wat deur die departement van lande beskikbaargestel is, is aan die begin as kerkplek gebruik, maar die Gereformeerdes moes dit met lidmate van ander kerke deel.

Stigting en eerste kerkgebou[wysig | wysig bron]

Op 20 Oktober 1945 het die wyke 'n volwaardige gemeente geword, bekend as die Gereformeerde kerk Vaalharts. Die sinksaal het nie altyd aan die behoeftes voldoen nie en dienste is in huise en die ontspanningsaal gehou. Op 30 Maart 1952 is besluit om 'n eie gebou op te rig, maar daar kon nie ooreengekom word of dit op Hartswater of Andalusia (Jan Kempdorp) moes wees nie. in 1953 het die NG Kerk hul saal op Tadcaster tot beskikking van die gemeente gestel. Dienste is ook op Ganspan en Andalusia gehou.

Drie jaar later is die saal van die Apostoliese Geloofsending op Hartswater gekoop. Die doopbad en verhoog is uitgebreek, vloere is afgeskuur en die gebou is geverf. Op 2 Junie 1956 kon die gemeente hul eie kerkgebou in gebruik neem. N.F. van der Merwe van Olifantshoek het 'n Kanselbybel geskenk. 'n Paar lidmate het 'n kansel en doopvont in Kimberley laat vervaardig. Die volgende jaar is 'n orrel geïnstalleer. Met die aankoop van die saal was daar ook 20 banke, waarvan 10 tuinbanke was. Dié banke is teen £2 stuk verkoop. Die oorblywende 10 banke is later aan die Sendingkerk geskenk. Die vrouelidmate het geld ingesamel en 252 stoele aangekoop.

In 1948 het ’n lidmaat, ene Keyter, 'n kerkklok wat op Slagtersnek gebruik is, aan die gemeente geskenk. Ná die ingebruikneming van die kerkgebou is 'n klokfonds gestig en 'n klok van Muller Orrelbouers in 1961 aangekoop. Die orrel is ook van dié firma gekoop. Die Slagtersnekklok is aan die Sendingkerk geskenk en later na die Kerkmuseum in Potchefstroom gestuur. Koos Steenkamp het die kerkseël geskilder wat teen die heining aangebring is. Ná 30 jaar is dit vervang met 'n granietsteen wat deur Avbob geskenk is.

Twee en huidige kerkgebou[wysig | wysig bron]

Ná 10 jaar is besluit om 'n nuwe kerkgebou op te rig. Die argitek was Renier Roos en die bouaannemer ene Van Niekerk. Op 1 Februarie 1972 is die planne aanvaar. Dit sou egter vyf jaar duur voor die gebou by Hertzogstraat 9, Hartswater, voltooi is. Kiaathoutbanke is aangekoop en Avbob het 'n hoeksteen geskenk. Die orrel is deur SA Orrelbouers uitgebrei. Die gebou is ontwerp om 'n rustige, gewyde atmosfeer te skep. Die uitgange is so beplan dat lidmate ná die diens in die binnehof bymekaar kan kom. Wyksdienste op Warrenton het so vinnig uitgebrei dat die eerste skooltjie op Warrenton aangekoop is. Tot 1993 is elke Sondag daar diens gehou.

Predikante[wysig | wysig bron]

  1. Postma, J., 1946–1949
  2. Du Plessis, dr. Jansen van Vuuren, 1958 – 1962 (in kombinasie)
  3. Kruger, Johannes Jacob de Wet, 1963 – 1966
  4. Opperman, Paul Jacobus, 1967 – 1974 (in kombinasie met Christiana)
  5. De Villiers, Hendrik Tjaart, 1975 – 1981 (in kombinasie met Christiana)
  6. Van der Berg, Willem Nicolaas, 1982 – 1987 (in kombinasie met Christiana; verlaat die bediening)
  7. Van Vuuren, Christoffel Johannes, 1987 – 2006 (van 1987 – 1992 in kombinasie met Christiana)
  8. De Kock, Jacobus Johannes, 2007 – 2011
  9. Pelser, Hendrik Frederik Riekert, 2012 – 2018
  10. Oosthuizen, Georg Diederik (Orrie), 12 Januarie 2019 – hede

Bronne[wysig | wysig bron]

  • (af) Harris, C.T., Noëth, J.G., Sarkady, N.G., Schutte, F.M. en Van Tonder, J.M. 2010. Van seringboom tot kerkgebou: die argitektoniese erfenis van die Gereformeerde Kerke. Potchefstroom: Administratiewe Buro.
  • (af) Schalekamp, ds. M.E. (voorsitter: redaksiekommissie). 2001. Die Almanak van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika vir die jaar 2002. Potchefstroom: Administratiewe Buro.
  • (af) Van der Walt, dr. S.J. (voorsitter: deputate almanak). 1997. Die Almanak van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika vir die jaar 1998. Potchefstroom: Administratiewe Buro.
  • (af) Venter, ds. A.A. (hoofred.) 1960. Almanak van die Gereformeerde Kerk in Suid-Afrika vir die jaar 1961. Potchefstroom: Administratiewe Buro.
  • (af) Vogel, Willem (red.). 2015. Die Almanak van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika vir die jaar 2016. Potchefstroom: Administratiewe Buro.