Gonzo-pornografie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mike Angelo en Jessie Volt skiet ’n gonzo-toneel.

Gonzo-pornografie is ’n soort pornografieprent wat die kyker direk in die toneel probeer plaas. John Stagliano word beskou as die persoon wat die styl begin het met sy Buttman-reeks rolprente.[1]

Die naam is ’n verwysing na gonzo-joernalistiek, waarin die verslaggewer deel is van die gebeure wat plaasvind. In vergelyking daarmee plaas gonzo-pornografie die kamera reg in die middel van die aksie; dikwels neem een of meer van die akteurs die aksie af terwyl hulle seks het. Daar is dus nie die gewone afstand tussen die kamera en die akteurs soos in gewone pornografie en ander flieks nie.[1]

Gonzo-pornografie word deur amateurpornografie beïnvloed; dit gebruik minder wyehoekskote en meer nabyskote. Dit sluit dikwels nabyskote van die geslagsdele in.

Verskille van konvensionele pornografie[wysig | wysig bron]

Gonzo-pornoflieks is een van twee breë soorte moderne pornografieprente, en hulle verskil van wat die "speelprent" genoem kan word.[2] Gonzo-prente is gewoonlik nie belas met die storielyn, dialoog, toneelspel, karakterisering, kostuums, dekor en artistieke fotografie wat in konvensionele pornoprente aangetref word nie.[2] Speelprente is gewoonlik op paartjies gemik, en gonzo-prente gewoonlik nie.[2]

Vanweë die geweldige toename in gewildheid sedert die middel 1990's het gonzo-porno ’n vlak van hoofstroomgewildheid bereik; dit het gelei tot ’n laer koste vir vervaardigers om die mark te betree en het dit makliker gemaak vir amateurakteurs om beroemd te word.

Vandag vervaardig verskeie maatskappye gonzo-porno met uitstekende beligting, klankgehalte en onderklerekostuums. ’n Kenmerk wat al sulke prente deel, is ’n groter klem op intense seksuele uitvoering en moderne gonzo sluit meer harde pornografiedade in as ander soorte flieks.[1] Hulle word dus altyd beskou as "harde" pornografie.[2] Gonzo-tonele is ook geneig om langer te wees, maklik tussen 15 en 30 minute.

Ooreenkomste met gesigspuntpornografie[wysig | wysig bron]

Gesigspuntpornografie; een van die akteurs (links) neem die seksdaad af, wat ’n gesigspuntskoot (agtergrond) tot gevolg het.

Gesigspuntpornografie (Engels: pont-of-view pornography of POV) is volwassevermaak wat so verfilm word dat dit lyk of die kyker self by die seksdaad betrokke is. In hierdie soort pornografie is die verfilmingstyl min of meer dieselfde as by gonzo, met die persoon wat die seksuele bevrediging ervaar wat self die kamera vashou en dit mik op die persoon wat die seksdaad uitvoer. Dit is in teenstelling met ’n filmspan wat al die verfilming doen. Die effek is dat die kyker voel of hy self die seksdaad ervaar, in plaas daarvan om as ’n voyeur daarna te kyk.

POV- of gonzo-porno verbreek soms die streng gesigspunt-konvensie. Amateur Allure het byvoorbeeld ’n kenmerkende skoot waar die kameraman wat die seksdaad uitvoer, ’n handkamera om die ander persoon se kop beweeg. Dit het ’n skoot tot gevolg wat nie verkry sou kon word deur die persoon wat normaalweg die seksdaad ervaar nie. Daar is egter geen derdepartykamerawerk by betrokke nie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 Weasels, P. "The Quick and Dirty Guide to Gonzo" (in Engels). GameLink.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Januarie 2016. Besoek op 22 Augustus 2008.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Martin Amis (17 Maart 2001). "A rough trade" (in Engels). guardian.co.uk. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 April 2020. Besoek op 10 April 2009.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]