Gottlieb Weich

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Gottlieb Ferdinand Weich (Koningsbergen, Oos-Pruise, Duitsland, 23 Februarie 1821Stellenbosch, Kaapkolonie, 25 Junie 1887) was ’n Rynse sendeling in Namakwaland.

Weich het sy opleiding as sendeling aan die kweekskool in Barmen, Duitsland, ontvang en is daarna na die Kaapkolonie gestuur, waar hy op 13 Desember 1846 aangekom het.

Die kerkie van die Londense Sendinggenootskap op Komaggas, die stasie wat eerw. Johann Schmelen in 1829 gestig het. Hans Christian Knudsen het dit waarskynlik geskets toe hy in 1841 hier vertoef het. Eerw. Weich was hoof van dié stasie van omstreeks 1847 tot omstreeks 1881.
Ds. A.A. Weich, eerw. Weich se nasaat wat predikant in die NG Kerk was van 1887 tot 1927.

Ná die dood van eerw. J.A. Schmelen het eerw. Weich hoof van die sendingstasie op Komaggas in Klein-Namakwaland geword. Weens sy voorganger se langdurige siekte was die toestande op die stasie baie verward, maar deur ywer en deursettingsvermoë het eerw. Weich spoedig orde geskep. Al was sy gemeentelede armoedig, het hy 'n nuwe pastorie, skool en kerk opgerig. Hoewel die opening van die kopermyne op die naburige Spektakel die sedelike lewe van sy gemeente bedreig het, het hy sy arbeid met sodanige sukses voortgesit dat sy genootskap hom sy hele loopbaan op Komaggas hou. Nadat hy 34 jaar daar gedien het, tree hy op Stellenbosch af, waar hy ook oorlede is.

Eerw. Weich, die stamvader van die familie Weich in Suid-Afrika, het twee keer getrou. Ná die dood van sy eerste vrou, Wilhelmine Elbreder, is hy op 12 September 1853 in Kaapstad met Maria C.S. van Reenen getroud. Een dogter en agt seuns het hom oorleef en onder sy drie seuns wat ook evangeliedienaars geword het, was Alfred August Weich (1862–1952), predikant van die Nederduits Gereformeerde Kerk, en alom as "Jong Oupa" onder die jeug bekend.

Bronne[wysig | wysig bron]