Gaan na inhoud

Hoofkarakter

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Hoofkarakter of protagonis is 'n karakter in 'n verhaal, drama of storie van wie verskillende fasette uitgebeeld word. Die hoofkarakter verras gewoonlik die leser op oortuigende wyses, en weens die karakter se kompleksheid en deurlopende ontwikkeling word daar na só 'n karakter verwys as 'n ronde karakter.

'n Hoofkarakter kan 'n buitestaanderfiguur wees. Só 'n buitestaander is gewoonlik 'n sensitiewe persoon wat dieper en meer as die gewone mens sien. Buitestaanders is dikwels geslote, afsydige en swygsame mense.

Die hoofkarakter is die protagonis en teenoor hom of haar staan die teëspeler, of antagonis. Dikwels wedywer hulle oor 'n derde persoon of mag, die tritagonis. Dit kan 'n fisiese persoon soos 'n vrou of 'n man wees, maar dit kan ook iets soos 'n familieplaas of sakeryk wees.[1][2][3]

Verhoudings met ander karakters

[wysig | wysig bron]

Die protagonis se opponent is die antagonis wat alles in sy vermoë doen om te verhoed dat die protagonis sy doelwit bereik. Die konflik tussen hierdie twee dramatis personae dryf die storie vorentoe en hulle is ewe belangrik in die ontwikkeling van die intrige. Trouens, die antagonis kry soms die rol van die sentrale karakter, iemand rondom wie die hele verhaal gebou is.

’n Voorbeeld hiervan is Salieri in die rolprent Amadeus, Mozart se teëstander, wat die hoofoorsaak van die optredes in die verhaal is. Dieselfde kan gesê word van die Joker, Batman se antagonis in The Dark Knight.

Ander karakters sluit in die deuteragonis (die tweede karakter) en die tritagonis (die derde karakter).

Valse Protagonis

[wysig | wysig bron]

Die valse protagonis is 'n literêre tegniek waarin die gehoor of leser van 'n verhaal mislei word. Daar word vroeg reeds ’n karakter bekendgestel wat al die kenmerke van die protagonis het en waarvan die leser outomaties aanneem dat dit die protagonis moet wees, maar wat later blyk nie die protagonis te wees nie. Hierdie element word dikwels gebruik om die storie 'n onverwagte kinkel te gee.

’n Voorbeeld is die fliek Psycho. Hierin blyk die karakter Marion Crane die protagonis te wees, aangesien sy heeltyd in die begin van die film gevolg word. Maar toe word sy onverwags vermoor en dit blyk dat sy tog nie die hoofkarakter is nie. Deur haar 'n valse hoofkarakter te maak, het regisseur Alfred Hitchcock gehoop om haar dood meer skokkend- en moordenaar Norman Bates meer angswekkend te maak.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. πρωταγωνιστής, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek–English Lexicon, on Perseus Digital Library.
  2. "protagonist". Dictionary.com, Random House. Retrieved November 17, 2017.
  3. Duncan, Stephen. A Guide to Screenwriting Success: Writing for Film and Television. Rowman & Littlefield (2006) ISBN 9780742553019