Inflasierekeningkunde
 | Taalgebruik moet nagegaan word: Die teks moet vir spelling, sinsbou en woordkeuse nagegaan word. Indien dit nie binne twee weke versorg word nie, mag dit vir verwydering kwalifiseer. |
Inflasierekeningkunde is 'n reële waarde boekhoustelsel waarvolgens die reële waardes van konstante reële waarde nie-monetêre items outomaties op datum gehou word in die ekonomie of firma in plaas van hul outomatiese onwetende vernietiging teen die inflasiekoers deur geoktroieerde rekenmeesters indien hulle nie ten volle of nooit op datum gebring word nie.[1] Geargiveer 5 April 2008 op Wayback Machine Die enigste verskil tussen 'n reële waarde rekeningkunde model en die huidige tradisionele historiesekostemodel in Suid-Afrika is die herroeping van die bestendige rekeneenheidaanname - die basis van die historiesekostemodel. Dit staan enige firma in Suid-Afrika vry om hul bestendige rekeneenheidaanname te herroep en 'n reële waarde rekeningkunde model in gebruik te stel.
Die wetlike herroeping van die bestendige rekeneenheidaanname in Suid Afrika sal die jaarlikse onwetende vernieting van miljarde Rand in konstante items se reële waardes deur geoktroieerde rekenmeesters verhoed. Dit sal dit ook onmoontlik maak dat die Suid-Afrikaanse ekonomie deur hiperinflasie vernietig kan word soos dit oor die afgelope sewentien jaar van hiperinflasie in Zimbabwe gebeur het (sien die Unidade Real de Valor).
Bestendige rekeneenheidaanname
[wysig | wysig bron]Inflasie
[wysig | wysig bron]Inflasie het twee komponente, maar slegs in 'n inflasionistiese ekonomie waar die historiesekostemodel gebruik word. Die twee komponente is monetêre of geld inflasie en historiesekoste-inflasie. [1][2] In 'n ekonomie of firma waar 'n reële waarde rekeningkunde model gebruik word het inflasie slegs een komponent, naamlik monetêre of geldinflasie. Historiesekoste-inflasie is onmoontlik in 'n ekonomie of enkele maatskappy of groep van maatskappye wat 'n reële waarde rekeningkundemodel gebruik.
Inflasie het altyd 'n monetêre oorsprong en het altyd die vernietiging van monetêre waarde tot gevolg met die gebruik van watter rekeningkunde model ook al in alle inflasie ekonomieë - lae, hoë of hiperinflasie ekonomieë.
Monetêre of geldinflasie vernietig die reële of koopwaarde van geld en ander monetêre items. In die algemeen dink almal dat inflasie net een komponent het, naamlik, die monetêre komponent. Mense is meestal onbewus van die nie-monetêre komponent wat geïgnoreer word net soos die kennis dat die historiesekostemodel nie reële waarde 100% in die ekonomie behou nie geïgnoreer word deur die toepassing van die bestendige rekeneenheid aanname wat die basis van die historiesekostemodel is.
Historiese Koste inflasie is die onwetende jaarlikse vernietiging deur geoktroieerde rekenmeesters van biljoene Rande in reële waarde in konstante reële waarde nie-monetêre items wat nie ten volle of nooit reggestel word nie as gevolg van die kombinasie van monetêre inflasie en die bestendige rekeneenheid aanname soos dit deur geoktroieerde rekenmeesters toegepas word volgens die Historiese Koste model in inflasionistiese ekonomieë.
Die twee komponente - monetêre inflasie en historiesekoste-inflasie - moet nie verwar word nie en die spesifieke oplossings vir albei moet ook nie verwar word nie.
Monetêre of geld inflasie is altyd teenwoordig met die teenwoordigheid van geld in 'n inflasionistiese ekonomie. Historiese Koste inflasie is slegs teenwoordig met die teenwoordigheid van die historiesekostemodel. Alle inflasierekeningkundemodelle is nie outomaties 100% reële waarde modelle nie.
Nie-monetêre reële waarde oplossings vir die beperking van historiesekoste-inflasie help nie self om monetêre inflasie te verminder nie. Dit kan moontlik help of dit kan ook absoluut niks help om monetêre inflasie te verminder nie. Nie-monetêre reële waarde oplossings (byvoorbeeld die instelling van 'n reële waarde rekeningkundemodel) se doel is om historiesekoste-inflasiee geheel en al te stop. Dit mag ook help om monetêre inflasie te verminder en dit mag ook niks help nie.
Monetêre of geld inflasie word veroorsaak deur die kombinasie van verskillende ekonomiese prosesse, byvoorbeeld, oormatige nuwe geld voorsiening in die ekonomie of swakhede in enige van die ander onderliggende waarde sisteme in die ekonomie; by voorbeeld, 'n swak sentrale regering, slegte makro en mikro ekonomiese maatreëls, 'n swak onderrig stelsel, 'n swak verdeding stelsel, swak industriële ontwikkeling, 'n swak gesondheids stelsel, 'n swak opleidingstelsel, swak ekonomiese infrastrukture, 'n swak bank stelsel, 'n reserwe bank wat nie 100% onafhanklik van die regering is nie (by voorbeeld die SA Reserwe Bank), ens.
Enige kombinasie van hierdie probleme kan monetêre inflasie veroorsaak. Daar is verskillende algemene aanvaarde oplossings vir monetêre inflasie wat deur die reserwe bank toegepas word om monetêre inflasie so na as moontlik aan 2% inflasie te hou - die huidige internasionale aanvaarde korrekte vlak vir monetêre inflasie.
Suid Afrika se aanvaarde inflasievlak van 3% tot 6% is ongelukkig heeltemal buite die internasionale aanvaarde vlak. Suid-Afrika betaal nou die prys van daardie ongelukkige besluit met die huidige (2008) 11.1% per jaar onwetende vernietiging deur geoktroieerde rekenmeesters van die reële waardes van alle konstante reële waarde nie-monetêre items in die Suid-Afrikaanse ekonomie wat nog deur hierdie jaar nie ten volle of nooit reggestel word nie. Die gemiddelde jaarlikse reële waarde van onuitbetaalde wins in alle Suid-Afrikaanse maatskappye is in 2008 teen 11.1% vernietig.
Waar monetêre inflasie 'n ekonomiese proses is met algemene aanvaarde spesifieke oplossings, is nie-monetêre inflasie slegs 'n Historiese Koste rekeningkunde proses wat slegs op twee maniere gestop kan word: (1) met 0% inflasie of (2) met reëlewaarderekeningkunde.[3]
Verslagsdoeningsgeldeenheid
[wysig | wysig bron]Een van die basiese beginsels van rekeningkunde is die verslagsdoeningsgeldeenheid beginsel: die verslagsdoeningsgeldeenheid in rekeningkunde is die basiese monetêre eenheid van die mees relevante geldeenheid. Die rekeningkunde monetêre verslagsdoeningsgeldeenheid is die enigste internasionale standaard rekeneenheid wat nie 'n werklike bestendige rekeneenheid is nie. Alle ander rekeneenhede, by voorbeeld die duim, millimeter, sentimeter, kilometer, myl, pond, gram, ensovoorts, is almal werklike bestendige rekeneenhede
Geoktroieerde rekenmeesters gebruik 'n empiriese oplossing wat geldillusie deur die eeue tot gevolg gehad het. Hulle neem eenvoudig aan dat al die verskillende geldeenhede in al die verskillende wêreldekonomieë geskep en bestuur word deur 'n reserwebank of regering, almal "100% bestendige" verslagsdoeningsgeldeenhede is in laë-inflasie ekonomieë - slegs vir die waardering van konstante waarde items en niks anders nie.
Prysbestendigheid
[wysig | wysig bron]Hierdie geldillusie word selfs vandag nog onderskraag deur verklarings deur die Europese Reserwebank dat prysbestendigheid gedefinieer word as 'n jaarlikse toename van onder 2% in die geharmoniseerde verbruikersprysindeks vir die Euroarea. Die Europese Reserwebank het ook aangedui dat, in die nastrewe van prysbestendigheid, hulle doel is om inflasiekoerse onder, maar naby 2% oor die mediumtermyn te hou. Ongelukkig ignoreer die SA Reserwe Bank die internasionale aanvaarde 2% inflasie koers wat tot geweldige onwetenede jaarlikse vernietiging van reële waarde in SA lei.
Dit word verklaar nieteenstaande die feit dat aaneenlopende 2% jaarlikse inflasie 51% van die reële waarde van alle monetêre waardes asook 51% van die reële waarde van alle onuitbetaalde wins van alle maatskappye in die Europese Monetêre Unie oor 35 jaar sal vernietig - ceteris paribus.
'n Hoë graad van prysbestendigheid is 'n jaarlikse toename in die Verbruikersprysindeks (VPI) onder 2%. Prysbestendigheid is 'n jaarlikse toename in die Verbruikersprysindeks van 0%. (Sien Alan Greenspan se definisie van prysbestendigheid in RealValueAccounting.Com)
Historiese Koste-rekeningkunde
[wysig | wysig bron]Historiesekosterekeningkunde is die wêreldwye basiese rekeningkundemodel.
In die meeste lande word die hooffinansiële state opgestel volgens die historieskostemodel sonder om die verandering in die algemene prysvlak of die toename in spesifieke pryse van bates in ag te neem, behalwe tot die mate waarin eiendomme, toerusting en beleggings geherwaardeer mag word.
Bestendige rekeneenheid aanname
[wysig | wysig bron]Die bestendige rekeneenheidaanname is een van die basiese beginsels van die Historiesekostemodel. Die basiese beginsel van die Historiese Koste model is dus 'n aanneming en nie 'n werklike feit nie.
Een van die basiese beginsels van rekeningkunde is die rekeneenheid beginsel: die rekeneenheid in rekeningkunde is die basiese monetêre eenheid van die mees relevante geldeenheid. Hierdie beginsel neem ook aan dat die rekeneenheid bestendig is; dit is, veranderings in sy algemene koopwaarde word nie as belangrik genoeg beskou om veranderinge te benodig in die finansiële state nie.
Deesdae word die bestendige rekeneenheid aanname as deel van die Histories Koste model slegs toegepas vir die waardeering van konstante reële waarde nie-monetêre items in lae-inflasie ekonomieë. Rekenmeesters het deur die jare besef dat die bestendige rekeneenheid aanname nie gebruik kan word vir die waardering van wisselvallige reële waarde nie-monetêre items nie. Wisselvallige reële waarde nie-monetêre items word deesdae waardeer volgens, by voorbeeld, redelike waarde, mark waarde, huidige waarde, netto gerealiseerde waarde of terugwinbare waarde in terme van die Internasionale Rekeningkundige Standaarde Raad se Internasionale Rekeningkundige Standaarde en Internasionale Finansiële State Standaarde asook die VSA se Algemene Aanvaarde Rekeningkunde Beginsels.
Voorbeelde van wisselvallige reële waarde nie-monetêre items is eiendomme, toerusting, land, geboue, voorraad, aandele, buitelandse geld, verkoopsgoedere, meubels, motors, vragmotors, skepe, vliegtuie, ens.
Buitelandse geld is nie die funksionele geldeenheid in 'n ekonomie waar dit nie die verslagsdoeningsgeldeenheid is nie, naamlik, waar maatskappye nie hul rekeningkunde alleenlik in die buitelandse geld eenheid doen nie. Buitelandse geld is slegs geld in lande wat hulle ekonomieë gedollariseer het, by voorbeeld, Panama, Ecuador en El Salvador.
Historiese Koste inflasie
[wysig | wysig bron]Die baie vinnige vernietiging van die reële waarde van geld deur hiper inflasie word gedupliseer in die massiewe vernietiging van die reële waardes van alle konstante reële waarde nie-monetêre items wat nie ten volle of nooit reggestel word nie as gevolg van die kombinasie van hiper inflasie en die bestendige rekeneenheid aanname.
Konstante reële waarde nie-monetêre items is konstante reële waardes as gevolg van die Pacioli dubbele inskrywing boekhoustelsel wat ons gebruik. Wanneer hulle konstante reële waardes nie reggestel was of word nie, was en word hulle eenvoudig vernietig teen die hiperinflasie of inflasie koers as gevolg van die kombinasie van hiper inflasie of inflasie en die bestendige rekeneenheid aanname soos dit toegepas word as deel van die Historiese Koste model.
Konstante reële waarde nie-monetêre items se reële waardes was in die verlede deur die kombinasie van inflasie en die Histories Koste model vernietig net soos dieselfde kombinasie vandag die waardes van alle konstante reële waarde nie-monetêre items wat nie ten volle of nooit reggestel word nie vernietig teen die inflasie koers as gevolg van die wêreldwye gebruik van die Historiese Koste model.
Voorbeelde van konstante reële waarde nie-monetêre items is uitgegewe aandele kapitaal, onuitbetaalde winste, verliese, handels debiteure, handels krediteure, salarisse, huur, rente in die wins-en-verliesrekening, belasting, alle items in die wins-en-verliesrekening, debiteure en krediteure vir salarisse, huur, belasting, ens.
Onuitbetaalde Wins
[wysig | wysig bron]Die beste voorbeeld van historiesekoste-inflasie is die huidige wêreldwye vernieting van die reële waardes van all onuitbetaalde wins in alle maatskappye in die wêreld met onuitbetaalde wins deur die kombinasie van inflasie en die bestendige rekeneenheid aanname in alle lae-inflasie ekonomieë. Die reëls van die Historiese Koste model, naamlik die bestendige rekeneenheid aanname, verbied die regstelling van die reële waardes van onuitbetaalde wins in all lae-inflasie lande. Onuitbetaalde wins is in beginsel dieselfde as kontant (geld) in alle maatskappye in lae-inflasie ekonomieë. Die gemiddelde jaarlikse waarde van onuitbetaalde wins word op hierdie oomblik vernietig teen die gemiddelde jaarlikse inflasie koers in all maatskappye met onuitbetaalde wins in lae-inflasie lande (In alle lande wat nie IAS 29 toepas nie).
Die jaarlikse vernietiging van die reële waarde van onuitbetaalde wins wêreldwyd beloop heel moontlik honderde miljard Euros. Dit is baie eenvoudig om dit te stop: herroep die bestendige rekeneenheidaanname. Anders gestel: doen alle rekeningkunde volgens Reële Waarde Rekeningkunde (Real Value Accounting) in plaas van historiesekosterekeningkunde.
In Suid Afrika sal dit die vernietiging van die nie-monetêre deel van die SA ekonomie deur hoë of hiperinflasie onmootlik maak.
Hiperinflasie
[wysig | wysig bron]Slegs maatskappye in hiperinflasionistiese ekonomieë mag onuitbetaalde wins reëlewaarde regstel (heel moontlik slegs Zimbabwe met 8000% hiperinflasie) in terme van Internasionale Rekeningkundestandaard IRS 29 finansiële state in 'n hiperinflasionistiese ekonomie.
Maar, slegs solank die kumulatiewe inflasie oor drie jaar 100% bereik of verbysteek - die kumulatiewe inflasie koers wat benodig word vir die instelling van IRS 29. Dit is gemiddeld 26% vir drie jaar na mekaar. Sodra daar nie meer hiperinflasie is nie, byvoorbeeld 20% jaarlikse inflasie vir 'n onbeperkte tydperk, dan word hulle nie meer toegelaat om onuitbetaalde wins se reële waarde reg te stel nie. Dan word hulle deur die reëls van die Historiese Koste model gedwing om onuitbetaalde wins se reële waarde weer te vernietig - teen 20% per jaar. Of teen al die ander lae inflasie koerse in die wêreld vandag.
Die meeste rekenmeesters is onbewus dat dit gebeur en dat dit die gevolg is van hulle gebruik van die historiesekostemodel.
Eenvoudig gestel: die historiesekostemodel het in die verlede waarde wêreldwyd permanent vernietig en vernietig dit ook tans.
Inflasierekeningkunde
[wysig | wysig bron]Inflasierekeningkunde was gebruik om hierdie massiewe vernietiging van die reële waardes van konstante reële waarde nie-monetêre items in hiperinflasionistiese ekonomieë te stop.
Inflasierekeningkunde was in twee vorme gebruik:
(1) Dit het die bestendige rekeneenheid aanname heeltemal herroep en gevolglik die massiewe vernietings effek in die berekening van konstante reële waarde nie-monetêre items in hiperinflasionistiese ekonomieë heeltemal gestop; of
(2) Dit het die bestendige rekeneenheid aanname amper heeltemal herroep en gevolglik die massiewe vernietings effek in die berekening van konstante reële waarde nie-monetêre items in hiperinflasionistiese ekonomieë tot 'n baie lae vlak verminder.
Wanneer inflasierekeningkunde in lae inflasie ekonomieë gebruik word sal dit die massiewe vernietiging van die reële waardes van konstante reële waarde nie-monetêre items in lae inflasie ekonomieë - soos Suid Afrika - stop.
Unidade Real de Valor
[wysig | wysig bron]Die Unidade Real de Valor in Brasilië was 'n voorbeeld van die eerste model.
Dit was besef dat hiperinflasie die koopwaarde van geld vernietig. 'n Konstante koopwaarde rekeningkunde model is dus ontwerp om die koopwaarde van all nie-monetêre items in 'n hiperinflasionistiese ekonomie te behou. Dit is bereik deur die gebruik van 'n bestendige nie-monetêre waarde eenheid as 'n indeks eenheid. Brasilië het die Unidade Real de Valor vir hierdie doel ontwikkel. Hulle het indeks eenhede gedurende die 30 jaar vanaf 1964 tot 1994 gebruik. Met die Unidade Real de Valor het hulle uiteindelik hulle hiperinflasie oorkom.
Die Unidade Real de Valor was 'n baie unieke nie-monetêre indeks. Dit het twee komponente gehad. Dit was 'n nie-monetêre indeks gedurende die lewe van die Unidade Real de Valor en aan die einde is dit in hulle nuwe geld eenheid verander - die Real, naamlik, 'n monetêre eenheid. Die finale tweede komponent is nie 'n algemene komponent nie. Dit was uniek in Brasilië gewees. Dit is nie 'n noodwendige deel van 'n nie-monetêre indeks nie. Die VSA Dollar kan ook as 'n baie goeie direkte nabootsing van 'n nie-monetêre indeks in 'n chaotiese hiperinflasie ekonomie soos Zimbabwe gebruik word.
URV's was in Cruzeiros Reais gekwoteer. Die URV se intrinsieke waarde was aan drie prys indekse gekoppel en het 'n vasste kwoteering van 1-tot-1 met die VSA Dollar gehad. Die wisselkoers tussen die URV en die Cruzeiro Real was daagliks deur die regering herbereken en gepubliseer. Alle nie-monetêre items het URV en Cruzeiro Real pryse gehad, maar betalings was slegs in Cruzeiros Reais.
Die feit dat die URV op drie Brasiliaanse (en nie Amerikaanse) prysindekse gebaseer was het tot gevolg gehad dat die bestendige rekeneenheid aanname 100% in Brasilië herroep was, maar, slegs gedurende die periode van die URV. Ongelukkig het die Brasiliaanse Reserwebank onwetend die baie vernietigende bestendige rekeneenheid aanname weer in die Brasiliaanse ekonomie ingestel toe hulle die unieke tweede deel van die URV voltooi het en dit as hul nuwe geldeenheid, die Real, ingestel het.
Inflasie vereenvoudig
[wysig | wysig bron]Inflasie vernietig altyd waarde. Dit word op twee maniere gedoen: inflasie vernietig die waarde van geld en dit vernietig ook die waarde van dinge waarvan die waardes nooit op datum gebring word nie, soos byvoorbeeld die winste wat 'n besigheid in die besigheid behou en nie aan eienaars uitbetaal nie.
Rekenmeesters besef die gevaar wat inflasie inhou en het reëls om dinge met veranderbare waardes reg te waardeer.
Dit word egter aangeneem dat inflasie niks doen aan die waardes van konstante waarde dinge, byvoorbeeld onuitbetaalde winste, wat nooit op datum gebring word nie. Inflasie vernietig dus hierdie konstante waarde dinge teen die inflasie koers elke jaar. Dit beloop honderde biljoene Euro's per jaar in die wêreld ekonomie en heel moontlik honderde biljoene Rande in Suid Afrika - elke jaar. Dit vernietig die Suid Afrikaanse reële ekonomie baie - en al hoe meer hoe meer inflasie styg.
Dit is presies waarna Tito Mboweni, die Goewerneur van die Suid-Afrikaanse Reserwebank, verwys het in Maart 2008 toe hy gevra het: "Is daar 'n gevaar om die reële ekonomie dood te maak?" Hy is slegs vir die vernietiging van die waarde van die Rand verantwoordelik. Daar word nie besef dat Suid Afrikaanse rekenmeesters - onder die toesig van die Suid Afrikaanse Instituut vir Geoktroieerde Rekenmeesters - vir die vernieting van die reële ekonomie verantwoordelik is nie.
Indien rekenmeesters hierdie aanname in Suid Afrika staak, sal hierdie vernietiging van waarde vir altyd stop en sal die Suid Afrikaanse reële ekonomie nooit meer deur hoë en nie slegs deur hiperinflasie, soos in Zimbabwe, vernietig kan word nie.
Dit sal 0% inflasie in die reële (alles wat nie werklike geld is nie) ekonomie in Suid Afrika veroorsaak. Daar sal nog altyd geldinflasie in SA wees. 'n Persoon wat geen geld terughou nie, maar eerder items aankoop met sy geld, sal geen waarde verloor met geldinflasie nie - want die persoon hou geen geld nie.
Hierdie manier van dinge doen is al klaar moontlik, maar slegs gedurende hiperinflasie. Dit is noodsaaklik vir Suid Afrika om dit ook onder normale inflasie te doen om die vernietiging van waarde in die reële ekonomie onmoontlik te maak. [2] Geargiveer 5 April 2008 op Wayback Machine
Sien ook
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Smith, Nicolaas J. (2005). RealValueAccounting.Com - The next step in our fundamental model of accounting. ISBN 972-9060-06-1.
- ↑ http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=946775
- ↑ http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=946775