Jack Palance
| Jack Palance | |
| |
Palance in 1975.
| |
| Geboortenaam | Volodymyr Palahniuk |
|---|---|
| Geboorte | 18 Februarie 1919 |
| Sterfte | 10 November 2006 (op 87) |
| Nasionaliteit | Amerikaans |
| Beroep(e) | Akteur, sanger |
| Aktiewe jare | 1947–2004 |
| Internet-rolprentdatabasis-profiel | |
Jack Palance (gebore as Volodymyr Palahniuk; 18 Februarie 1919 – 10 November 2006) was ’n Amerikaanse akteur en sanger. In die vyf dekades van sy loopbaan is hy vir drie Oscars vir beste manlike byspeler benoem. Hy het dit in 1991 vir sy rol in City Slickers gewen.
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Palance se deurbraak in toneelspel was toe hy vir Marlon Brando ingestaan het in die toneelstuk A Streetcar Named Desire. Hy het Brando eindelik op die verhoog as Stanley Kowalski vervang.
In 1947 het hy sy Broadway-debuut gemaak en in 1949 sy debuut op televisie. ’n Jaar later was hy in sy eerste rolprent, Panic in the Streets (1950).[1] Palance se vermoë as ’n karakterakteur is gou besef en hy het ’n Oscar-benoeming gekry vir sy derde rolprentrol, as Lester Blaine in Sudden Fear.[2]
Hy is die volgende jaar weer vir ’n Oscar benoem, vir sy rol as Jack Wilson in Shane. Verskeie ander rolle in westerns het gevolg, maar hy het ook tussendeur uiteenlopende karakters vertolk soos Dr. Jekyll and Mr. Hyde, Dracula en Attila die Hun. In die middel 1950's het hy sukses behaal in prente soos The Big Knife en I Died a Thousand Times. In 1966 was hy in die TV-prent Alice Through the Looking Glass en die rolprent The Professionals saam met Lee Marvin en Burt Lancaster.
In 1969 het hy ’n country-album in Nashville, Tennessee, opgeneem met die liedjie "The Meanest Guy That Ever Lived", wat hy self geskryf het. Die album is in 2003 op CD heruitgereik.
Ná sukses in TV-programme in die middel 1980's het hy in Ripley's Believe It or Not! verskyn en was daar ’n groot aanvraag na sy dienste. In die laat 1980's was hy in die rolprent Bagdad Café (1987) en op TV in Young Guns (1988), Tango & Cash (1989) en Batman (1989). Hy was elke jaar by nuwe projekte betrokke tot aan die begin van die 21ste eeu. Hy het ook in 1984 gesing op Roger Waters se eerste solo-album, The Pros and Cons of Hitch Hiking.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Palance by IMDb
- ↑ Palance From 'Panic' To 'Pagan', deur M.A. Schmidthollywood. New York Times, 14 Maart 1954: X5.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Jack Palance in die Internet-rolprentdatabasis
- Jack Palance in die TCM-rolprentdatabasis
- Jack Palance in die Internet-Broadway-databasis
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Jack Palance.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
Normdata  |
|
|---|