Jean-François Pilâtre de Rozier

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jean-François Pilâtre de Rozier.

Jean-François Pilâtre de Rozier (* 30 Maart 1754 – † 15 Junie 1785) was 'n Franse onderwyser in chemie en fisika en een van die eerste lugvaartpioniers. Sy ballon het naby Wimereux in die Pas-de-Calais neergestort tydens 'n poging om die Engelse kanaal oor te steek, en hy was dus die eerste bekende slagoffer van 'n vliegongeluk.

Hy is in Metz gebore as die vierde seun van Magdeleine Wilmard en Mathurin Pilastre, bekend as "du Rosier", 'n voormalige soldaat wat later 'n herberg bestuur het. Sy belangstelling in chemie en medisyne is gestimuleer deur die militêre hospitaal in Metz, 'n belangrike garnisoen aan die Franse grens. Op die ouderdom van 18 is hy na Parys waar hy fisika en chemie by die Akademie in Reims gestudeer het waar hy onder die aandag van Monsieur, the comte d'Artois, die broer van Koning Louis XVI gekom het. Later het hy na Parys teruggekeer waar hy aan die hoof gestel is van Monsieur se kabinet van natuurgeskiedenis en is hy ook as die valet de chambre vir Monsieur se vrou aangestel wat aan hom die edelnaam, Pilâtre de Rozier, besorg het. Hy het sy eie museum in die Le Marais kwartier van Parys op 11 Desember 1781 geopen, waar hy eksperimente in fisika uitgevoer het en demonstrasies aan lede van die adelstand gelewer het. Hy het die nuwe vakgebied van gasse ondersoek en het ook 'n respirator uitgevind.

Op 21 November 1783 het hy en François Laurent d'Arlandes die eerste bemande ballonvlug onderneem.

Die eerste geankerde ballonvlug is op 15 Oktober 1783 deur Rozier onderneem.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]