Gaan na inhoud

Johann Benda

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Jan Jiří Benda, ook bekend as Johann Georg Benda (gedoop op 16 April of 30 Augustus 1713 in Benátky nad Jizerou – 1752 Berlyn), was 'n violis en komponis van Boheme wat aktief was in Duitsland.

Benda familiehuis in Benátky nad Jizerou, gebou in 1706/07, afgebreek in 1936.

Johann Georg Benda was in Benátky nad Jizerou gebore as die seun van 'n wewer, te wete Jan Jiří Benda en sy vrou Dorota Brixi, dogter van die plaaslike kantor van Slasko, en lid van 'n groot Tsjeggiese musikale familie. Hy was die tweede oudste van vyf broers, waarvan vier sukses behaal het as violiste en komponiste, te wete Franz Benda, Georg Anton Benda en Joseph Benda.[1] Sy jonger suster Anna Franziska Benda het 'n sopraan geword wat operastukke gesing het.

In 1733 het Johann Georg in die voetspore van sy ouer broer Franz gevolg en werk gekry by die Hofkapelle in Dresden.[2][3][4] Weereens in die voetspore van sy broer, het Johann Georg in 1734 na Rheinsberg getrek[2][3] en, toe hy op of na 8 April gearriveer het, was hy onmiddellik in diens geneem as 'n altvioolspeler in kroonprins Frederik se private Hofkapelle. Gedurende hierdie tyd het hy ook sy opleiding as violis onder die wakende oog van sy ouer broer, Franz, voltooi. [2][3] By die troonbestyging van Frederik na die Pruisiese troon in 1740 was Johann Georg oorgeplaas na Berlyn waar hy in diens geneem is deur die nuut gevormde hoforkes,[2][3][4] eers as 'n speler van die Altviool op 'n salaris van 150 Thaler, en later as 'n violis op 'n salaris van 300 Thaler.[2] Hy is vroeg in 1752 in Berlyn oorlede.[4]

Werke

[wysig | wysig bron]
  • Concerto in F majeur vir viool, strykinstrumente en continuo, LorB 279[5][6]
  • Concerto in F majeur vir viool, strykinstrumente en continuo, LorB 277[7][6]
  • Concerto in D mineur vir viool, strykinstrumente en continuo (verlore)[6]
  • Trio Sonate in C majeur vir fluit, viool en continuo, LorB 275[5][8]
  • Sonate vir viool en continuo in C mineur[9]
  • 11 Sonates vir fluit en continuo, LorB 253-262, 264
  • 7 Duette vir 2 viole, LorB 265-270, 272

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Grove, George (1904). A Dictionary of Music and Musicians, Volume 1. Macmillan Company. p. 294.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Eitner, Robert (1900). "Biographisch-bibliographisches Quellen-Lexikon der Musiker und Musikgelehrten der christlichen Zeitrechnung bis zur Mitte des neunzehnten Jahrhunderts Biographisch-bibliographisches Quellen-Lexikon der Musiker und Musikgelehrten der christlichen Zeitrechnung bis zur Mitte des neunzehnten Jahrhunderts, Band 1" (in German). Leipzig: Breitkopf & Härtel. p. 439.{{cite web}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Freiherrn von Ledebur, Carl (1861). Tonkünstler-Lexicon Berlin's von den ältesten Zeiten bis auf die Gegenwart (in German). p. 47.{{cite book}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  4. 4,0 4,1 4,2 Gerber, Ernst Ludwig (1790). Historisch-Biographisches Lexicon der Tonkünstler (in German). Leipzig. pp. 136–137.{{cite book}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  5. 5,0 5,1 "Répertoire International des Sources Musicales (469405200)".
  6. 6,0 6,1 6,2 Breitkopf, Johann Gottlob Immanuel (1772). Catalogo Parte IIda. p. 29.
  7. "Répertoire International des Sources Musicales (190009721)".
  8. "Répertoire International des Sources Musicales (469334400)".
  9. "Répertoire International des Sources Musicales (705000201)".

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.