Junkers Ju 88
| Junkers Ju 88 | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Bomwerper en nagvegter |
| Vervaardiger | Junkers |
| Ontwerp deur | Ernst Zindel, W. H. Evers, en Alfred Gassner |
| Nooiensvlug | 21 Desember 1936 |
| Status | Onttrek aan militêre diens |
| Hoofgebruiker | Luftwaffe |
| Aantal gebou | 15,183 |
Die Junkers Ju 88 is 'n veeldoelige vliegtuig wat onder andere as bomwerper en nagvegter deur die Luftwaffe gebruik is tydens die Tweede Wêreldoorlog. Dit was ook gebruik vir lae ondersteuning, verkenning en as torpedodraer. Dit was oorspronklik ontwerp as 'n hoëspoed bomwerper en word soms beskryf as die Duitse Mosquito.
Ontwikkeling[wysig | wysig bron]
Die vliegtuig het ontstaan na aanleiding van 'n spesifikasie uitgereik deur die ReichsLuftMinisterium (RLM) in 1937. Die eerste prototipe (D-AQEN) het sy nooiensvlug op 21 Desember 1936 voltooi. Dit was toegerus met twee 1,000 perdekrag DB 600A inlynenjins. Die tweede prototipe was in wese dieselfde maar die derde was toegerus met Jumo 211A enjins wat later die hoofenjin sou bly. Die kenmerkende multipaneel glinster neus het verskyn met die vierde prototipe.
'n Klompie Ju 88A-0's is geproduseer gedurende die somer van 1939 en produksie van Ju-88A-1 het begin in September. Die A-modelle is uitgerol sonder enige probleme tot by A-17. Dit het verskeie variante ingesluit; duikbomwerpers, skeepsaanvalle, verkenning en opleidingsmodelle. Die mees volopste vliegtuig van die reeks was die A-4 wat in Afrika en Europa gebruik is. Operasionele ondervinding wat tydens die Slag om Brittanje opgedoen is, is teruggeploeg in model A-4. Die vlerke was langer, nuwe Jumo 211J enjins, groter bomvrag en verdedigende bewapening was toegevoeg. Twintig Ju 88A-4 was verskaf aan Finland en 'n aantal aan die Italiaanse Lugmag.
Die Ju 88B was ontwikkel voor die begin van die Tweede Wêreldoorlog en het 'n ander ontwikkelings pad geloop om eindelik as die Junkers Ju 188 te verskyn.
Die volgende belangrike ontwikkeling was die verskyning van die Ju-88C vegvliegtuig reeks. Hulle was toegerus met 'n soliede neus wat 'n aantal kanonne en masjiengewere gehuisves het. Hulle was ook toegerus met Jumo 211 of BMW 801 enjins. Die Ju-88C-O het sy nooiensvlug voltooi in Julie 1939.
Die Ju-88D was ontwikkel uit die A-4 as 'n strategiese verkenningsvliegtuig. Daar was meer as 1,800 van die Ju-88D vervaardig.
Die volgende model reeks wat verskyn het was die Ju-88S, 'n bomwerper reeks. Die Ju-88S-1 was aangedryf deur die BMW 801G (1,700 perdekrag) sterenjin, die Ju-88S-1 deur die BMW 801TJ (1,810 perdekrag) stermotor en die Ju-88S-3 deur die Jumo 213E-1 (1,750 perdekrag) enjin. Die Ju-88S se neus was ook kleiner en meer gerond. Hulle het ook minder wapens gedra met 'n kleiner bomvrag. Die werkverrigting was egter baie beter as die reekse A en D.
Die Ju-88T-1 en Ju-88T-3 was ontwerp vir fotoverkenning en was afgelei van die S-1 en S-3.
Daar was 10,700 eenhede van die bomwerper en verkennings weergawes gebou; net oor die 60% van die totale produksie.
Tegniese besonderhede[wysig | wysig bron]
| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motors | 2 |
| Tipe motor | Skroef |
| Vervaardiger | Junkers Jumo 211J V-tipe |
| Kraglewering per motor | 1 340 perdekrag |
| Vlerkspan | 20,8 m |
| Lengte | 14,40 m |
| Hoogte | 4,85 m |
| Maks. opstygmassa | 14 000 kg |
| Maks. snelheid | 433 km/h op 4 500 m |
| Operasionele hoogte | 8 200 m |
| Togafstand | 1 790 km |
| Bewapening | Nege 7.9mm MG 81 masjiengewere: twee in neus, een voor vlieënier, |
| Bomvrag | 500 kg in bomlaai en tot 1000 kg ekstern |
Bronne[wysig | wysig bron]
- Bombers 1939–1945 Kenneth Munson, Bounty Books 2012 ISBN 978-0-7537-2172-8
- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9