Gaan na inhoud

Karbapenem-weerstandige Enterobacteriaceae

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

 Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie.
Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word.
Streptomyces albus-β-laktamaas, 'n ensiemstruktuur, soortgelyk aan dié wat deur karbapenemaas-produserende Enterobacteriaceae geproduseer word

Karbapenem-weerstandige Enterobacteriaceae (KWE) of karbapenemaas-produserende Enterobacteriaceae is Gram-negatiewe[Nota 1] bakterieë wat bestand is teen die karbapenem-klas antibiotika, wat beskou word as die middels van laaste uitweg vir sulke infeksies. Hulle is weerstandbiedend omdat hulle 'n ensiem produseer, wat 'n karbapenemaas genoem word, wat die geneesmiddelmolekule deaktiveer.[1]

Die weerstand kan wissel van matig tot ernstig. Enterobacteriaceae is algemene kommensale[Nota 2] en aansteeklike organismes. Kenners vrees KWE kan die nuwe "superinfeksie" wees.[2] Die bakterieë kan tot die helfte van pasiënte wat bloedstroominfeksies kry doodmaak.[3] Tom Frieden, voormalige hoof van die CDC (Amerikaanse Sentrums vir Siektebeheer en -voorkoming), het na karbapenem-weerstandige Enterobacteriaceae verwys as "nagmerriebakterieë".[3][4]

Voorbeelde van ensieme wat in sekere tipes KWE voorkom, is Klebsiella pneumoniae-karbapenemaas (KPK) en Nieu-Delhi Metallo-β-laktamaas (NDM). KPK en NDM is ensieme wat karbapenems afbreek en ondoeltreffend maak. Beide hierdie ensieme, sowel as die ensiem Verona Integron-bemiddled Metallo-β-laktamaas (VIM) is ook in Pseudomonas-bakterieë[Nota 3] aangemeld.[5]

Risiko faktore

[wysig | wysig bron]
Pseudomonas aeruginosa-bakterieë op 'n agarplaat.

Hospitale is die primêre oordragplekke vir karbapenem-weerstandige Enterobacteriaceae-gebaseerde infeksies. Tot 75% van hospitaalopnames wat aan KWE toegeskryf word, was van langtermynsorgfasiliteite of oorgeplaas vanaf 'n ander hospitaal.[6] Byna alle KWE-infeksies kom voor by mense wat aansienlike mediese sorg in hospitale, langtermyn-akutesorgfasiliteite of verpleeginrigtings ontvang.[3]

Gedurende net die eerste helfte van 2012 het byna 200 hospitale en langtermyn-akutesorgfasiliteite [in Amerika] ten minste een pasiënt behandel wat met hierdie bakterieë besmet is. - CDC, 2013[3]

Suboptimale instandhoudingspraktyke is die grootste oorsaak van KWE-oordrag. Dit sluit in die versuim om medikasiekaste, ander oppervlaktes in pasiëntkamers, en draagbare mediese toerusting, soos X-straal- en ultraklankmasjiene wat vir beide KWE- en nie-KWE-pasiënte gebruik word, voldoende skoon te maak en te ontsmet.[7]

Onafhanklike risikofaktore vir KWE-infeksie sluit die gebruik van beta-laktam-antibiotika en die gebruik van meganiese ventilasie in. Daar is ook getoon dat pasiënte met diabetes 'n verhoogde risiko het om KWE-infeksies op te doen.[7]

Infeksies met karbapenem-weerstandige Klebsiella pneumoniae is geassosieer met orgaan-/stamseloorplanting, meganiese ventilasie, blootstelling aan antimikrobiese middels en algehele langer verblyf in hospitale. Mense wat die meeste geneig is om karbapenem-weerstandige bakterieë op te doen, is diegene wat reeds mediese aandag ontvang.[8]

Chirurgiese en mediese toerusting soos sekere endoskope kan KWE-infeksies van een pasiënt na 'n ander oordra as dit nie behoorlik ontsmet word nie.[9]

Voorkoming

[wysig | wysig bron]

Navorsers het omgewingsreserwes van KWE-bakterieë in intensiewesorgeenhede se wasbakke en dreine gevind. Ten spyte van veelvuldige pogings om hierdie wasbakke en dreine te steriliseer, met behulp van skoonmaakmiddels en stoom, was die hospitaalpersoneel onsuksesvol om van die KWE ontslae te raak. As gevolg van die bakteriese weerstand teen skoonmaakmaatreëls, moet personeel uiterste voorsorg tref in die handhawing van steriele omgewings in hospitale wat nog nie met die karbapenem-weerstandige Enterobacteriaceae besmet is nie.[10]

Doeltreffende en akkurate opsporing van KWE is die eerste stap. Enterobacteriaceae word die meeste in die dermflora aangetref. Die gebruik van stoelgang en rektale deppers is dus die mees betroubare metodes om weerstand te toets.[10]

Alhoewel langtermynsorgfasiliteite sterk aangedui is as die primêre sentrums vir voorkoms, versterking en verspreiding van KWE, het studies wat vir hierdie oordrag beheer het, steeds gevind dat KWE in ander geaffilieerde hospitale versprei, wat aandui dat langtermyn akutesorgfasiliteite waarskynlik nie die enigste skuldiges is in die verspreiding van KWE en ander multi-middel-weerstandige organismes nie.[7]

Voorkoming is 'n topprioriteit vir die vermindering van persoon-tot-persoon oordrag van KWE. Dit is veral waar omdat beperkte behandelingsopsies beskikbaar is om te gebruik nadat karbapenem-weerstand ontwikkel het. Mees huidige navorsing vereis 'n gekoördineerde, veelvlakkige benadering tot infeksievoorkoming en -beperking. Kenners pleit vir 'n proaktiewe benadering om die probleem te bestry voordat dit gevestig word maar baie hospitale het nie geskrewe beleide wat beskryf hoe om op 'n KWE-uitbraak te reageer nie.[11]

Behandelings

[wysig | wysig bron]
Tigesiklien, 'n behandeling vir karbapenem-weerstandige Enterobacteriaceae-infeksie.

Uit die aard daarvan word KWE-infeksies nie maklik behandel nie. Tigesiklien, 'n glisielsiklien-antibiotikum, is een van die eerste middels wat teen KWE gebruik word. Beide urienweg- en bloedinfeksies kan tigsiklien egter vermy weens dié se beperkte penetrasie en vinnige diffusie.[12]'n Studie het bevind dat 90% van multi-middel-weerstandige stamme van Enterobacteriaceae vatbaar is vir die antimikrobiese middel Fosfomisien. Bakterieë wat natuurlik bestand is teen fosfomisien is swakker en minder patogenies.[13]

Daar is 'n aantal ander middels wat bestudeer is vir hul doeltreffendheid teen KWE, insluitend nitrofurantoïen, pivmesillinam, gentamisien en die eksperimentele middel eravasiklien.[12][13] Daar is ook ander middels soos kolistin wat belowende aktiwiteit teen KWE getoon het, meer onlangse data dui daarop dat weerstand teen hulle reeds opduik en hulle binnekort ondoeltreffend sal word.[12]

Aantekeninge

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Gram-negatiewe bakterieë is bakterieë wat nie die kristalvioletkleur behou wat in die Gramkleuringsmetode van bakteriese identifikasie gebruik word nie.
  2. ↑ Kommensalisme is 'n langtermyn biologiese interaksie (simbiose) waarin lede van een spesie voordele kry terwyl dié van die ander spesie nie bevoordeel of benadeel word nie.
  3. ↑ Pseudomonas is 'n genus van Gram-negatiewe, Gammaproteobakterieë wat aan die familie Pseudomonadaceae behoort en wat 191 beskryfde spesies bevat.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Ghaith, Doaa M.; Mohamed, Zeinat K.; Farahat, Mohamed G.; Aboulkasem Shahin, Walaa; Mohamed, Hadeel O. (Maart 2019). "Colonization of intestinal microbiota with carbapenemase-producing Enterobacteriaceae in paediatric intensive care units in Cairo, Egypt". Arab Journal of Gastroenterology (in Engels). 20 (1): 19–22. doi:10.1016/j.ajg.2019.01.002. PMID 30733176.
  2. ↑ Peter Eisler (29 November 2012). "Deadly superbugs invade U.S. health care facilities" (in Engels). USA Today. Besoek op 13 April 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 "CDC: Action needed now to halt spread of deadly bacteria: Data show more inpatients suffering infections from bacteria resistant to all or nearly all antibiotics" (in Engels). The Centers for Disease Control. 5 Maart 2013. Besoek op 13 April 2022. Gedurende net die eerste helfte van 2012 het byna 200 hospitale en langtermyn-akutesorgfasiliteite ten minste een pasiënt behandel wat met hierdie bakterieë besmet is.
  4. ↑ Breslow, Jason (8 Januarie 2014). "Illinois "Nightmare Bacteria" Outbreak Raises Alarms". PBS.org (in Engels). Besoek op 13 April 2022.
  5. ↑ "Pseudomonas aeruginosa - HAI". CDC (in Engels). Februarie 2021. Besoek op 13 April 2022.
  6. ↑ Perez, F; Van Duin, D (2013). "Carbapenem-resistant Enterobacteriaceae: A menace to our most vulnerable patients". Cleveland Clinic Journal of Medicine (in Engels). 80 (4): 225–33. doi:10.3949/ccjm.80a.12182. PMC 3960994. PMID 23547093.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Chitnis, AS; Caruthers, PS; Rao, AK; Lamb, J; Lurvey, R; Beau De Rochars, V; Kitchel, B; Cancio, M; Török, TJ; Guh, Alice Y.; Gould, Carolyn V.; Wise, Matthew E. (2012). "Outbreak of carbapenem-resistant enterobacteriaceae at a long-term acute care hospital: Sustained reductions in transmission through active surveillance and targeted interventions". Infection Control and Hospital Epidemiology (in Engels). 33 (10): 984–92. doi:10.1086/667738. JSTOR 667738. PMID 22961017. S2CID 27480055.
  8. ↑ Gupta, N; Limbago, BM; Patel, JB; Kallen, AJ (2011). "Carbapenem-Resistant Enterobacteriaceae: Epidemiology and Prevention". Clinical Infectious Diseases (in Engels). 53 (1): 60–7. doi:10.1093/cid/cir202. PMID 21653305.
  9. ↑ "Design of Endoscopic Retrograde Cholangiopancreatography (ERCP) Duodenoscopes May Impede Effective Cleaning: FDA Safety Communication". fda.gov (in Engels). 20 Februarie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Februarie 2015. Besoek op 13 April 2022.
  10. ↑ 10,0 10,1 Kotsanas, Despin a; Wijesooriya, WR; Korman, TM; Gillespie, EE; Wright, L; Snook, K; Williams, N; Bell, JM; Li, HY; Stuart, Rhonda L (18 Maart 2013). ""Down the drain": carbapenem-resistant bacteria in intensive care unit patients and handwashing sinks". Medical Journal of Australia (in Engels). 198 (5): 267–269. doi:10.5694/mja12.11757. PMID 23496403.
  11. ↑ "Guidance: Infection Prevention and Control Measures for Healthcare Workers in All Healthcare Settings" (in Engels). Government of Canada / Gouvernement du Canada. 12 November 2010. Besoek op 13 April 2022.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Kanj, Souha; Kanafani, Zeina A. (Maart 2011). "Current Concepts in Antimicrobial Therapy Against Resistant Gram-Negative Organisms: Extended-Spectrum β-lactamase-Producing Enterobacteriaceae, Carbapenem-Resistant Enterobacteriaceae, and Multidrug-Resistant Pseudomonas aeruginosa". Mayo Clinic Proceedings (in Engels). 86 (3): 250–259. doi:10.4065/mcp.2010.0674. PMC 3046948. PMID 21364117.
  13. ↑ 13,0 13,1 Falagas, ME; Kastoris, AC; Kapaskelis, AM; Karageorgopoulos, DE (2010). "Fosfomycin for the treatment of multidrug-resistant, including extended-spectrum beta-lactamase producing, Enterobacteriaceae infections: A systematic review". The Lancet Infectious Diseases (in Engels). 10 (1): 43–50. doi:10.1016/S1473-3099(09)70325-1. PMID 20129148.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Karbapenem-weerstandige_Enterobacteriaceae&oldid=2500121"