Kitaar

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Di Giorgio klassieke kitaar wat in Brasilië gemaak is.

Die kitaar, of ghitaar, is 'n snaarinstrument wat in 'n verskeidenheid musiekstyle gebruik word. Dit is een van die hoofinstrumente in blues-, country-, flamenco-, pop- en rockmusiek. Die kitaar het gewoonlik ses snare, maar daar bestaan ook kitare met vier, sewe, agt, tien en twaalf snare.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Snaarinstrumente soortgelyk aan die kitaar is al vir ten minste 5000 jaar lank bekend. Dit wil voorkom asof die kitaar afgelei is van instrumente wat bekend was in antieke Sentraal-Asië en daar as die cithara bekend gestaan het. Instrumente met baie ooreenkomste met die kitaar kan gesien word in beeldjies wat opgegrawe is in die ou Persiese hoofstad Soesa. Die Persiese woord taar beteken ook snaar.

Die kitaarspeler (c. 1672), deur Johannes Vermeer

Sien ook[wysig | wysig bron]