Gaan na inhoud

Kognisie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Kognitiewe model, soos geïllustreer deur Robert Fludd (1619).[1]

Kognisie is die "geestelike aksie of proses van die verkryging van kennis en begrip deur denke, ervaring en die sintuie".[2] Dit sluit alle aspekte van intellektuele funksies en prosesse in soos: persepsie, aandag, denke, verbeelding, intelligensie, die vorming van kennis, geheue en werkgeheue, oordeel en evaluering, redenering en berekening, probleemoplossing en besluitneming, begrip en produksie van taal. Kognitiewe prosesse gebruik bestaande kennis en ontdek nuwe kennis.

Kognitiewe prosesse word vanuit verskillende perspektiewe binne verskillende kontekste ontleed, veral in die velde van linguistiek, musiekwetenskap, narkose, neurowetenskap, psigiatrie, sielkunde, opvoedkunde, filosofie, antropologie, biologie, sistematiek, logika en rekenaarwetenskap. [3] Hierdie en ander benaderings tot die ontleding van kognisie (soos beliggaamde kognisie) word gesintetiseer in die ontwikkelende veld van kognitiewe wetenskap, 'n progressief outonome akademiese dissipline.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Fludd, Robert. "De tripl. animae in corp. vision". Tractatus ('treatise')}} I, libre X in Utriusque cosmi maioris scilicet et minoris metaphysica, physica atqve technica historia, vol. II.  p. 217.
  2. "Cognition". Lexico. Oxford University Press and Dictionary.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Julie 2020. Besoek op 6 Mei 2020.
  3. Von Eckardt B (1996). What is cognitive science?. Princeton, MA: MIT Press. pp. 45–72. ISBN 9780262720236.