Gaan na inhoud

Konvensie van Pretoria

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Kruger in vredesonderhandelinge in O'Neill se huisie na die Slag van Amajuba.

Die Pretoriakonvensie is die vredesverdrag wat die einde van die Eerste Vryheidsoorlog (16 Desember 1880 tot 23 Maart 1881) tussen die Zuid-Afrikaansche Republiek en die Verenigde Koninkryk ingelui het. Die verdrag is op 3 Augustus 1881 in Pretoria onderteken, maar was onderhewig aan bekragtiging deur die Volksraad binne 3 maande vanaf die datum van ondertekening.

Die volksraad het vervolgens besware geopper om 'n aantal bepalings van die verdrag te verander, maar het uiteindelik die weergawe wat in Pretoria onderteken is bekragtig, nadat die Britte geweier het om enige verdere toegewings of veranderinge aan die verdrag toe te laat.[1][2]

Britse voorbereidingswerk vir die Pretoriakonvensie in 1881 is in Newcastle gedoen.[3]

Volgens hierdie ooreenkoms het die Zuid-Afrikaansche Republiek weer selfregerend geword onder nominale Britse susereiniteit.

Die konvensie is in 1884 vervang deur die Londenkonvensie.[4]

Agtergrond

[wysig | wysig bron]

Ná die Slag van Majuba, het die regerings van die Zuid-Afrikaansche Republiek en die Verenigde Koninkryk kontak gemaak om 'n moontlike einde aan die uitgerekte oorlog te bring. President Brand van die Oranje-Vrijstaat het as tussenganger opgetree.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]