Susereiniteit

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Susereiniteit is die heerskappy van 'n soewereine staat oor ’n ten dele selfstandige staat. Die term is oorspronklik gebruik om die verhouding tussen die Ottomaanse Ryk en sy omliggende gebiede te beskryf. Dit verskil van soewereiniteit in die opsig dat dit slegs beperkte selfregering bied, onderhewig aan reëls wat aan hulle opgelê is.

Voorbeelde[wysig | wysig bron]

Op 3 Augustus 1881 is die Konvensie van Pretoria onderteken en ontvang die Zuid-Afrikaansche Republiek sy selfregering terug, onderhewig aan Britse susereiniteit. Brittanje sou ondermeer beheer hê oor die Republiek se buitelandse betrekkings en die sluiting van ooreenkomste met vreemde moondhede. Die ZAR verloor sy naam en staan daarna as die Transvaal bekend.

'n Hedendaagse voorbeeld van susereiniteit is die mag wat die staat Israel oor die Palestynse Owerheid uitoefen.