Linda Kasabian
| Linda Kasabian | ||
| Gebore | 21 Junie 1949 | |
| Ander name | Linda Darlene Drouin (geboortenaam) Linda Christian | |
| Vonnisbesonderhede | ||
| Status | Vry, was staatsgetuie in die moordverhoor van ander lede van die Mansonbende | |
Linda Darlene Kasabian (gebore Drouin; 21 Junie 1949) is 'n voormalige lid van die Mansonbende. Hoewel sy teenwoordig was ten tyde van beide die Tate- en LaBianca-moorde, was sy 'n sleutelgetuie in die staatsaanklaer, Vincent Bugliosi, se vervolging van Charles Manson en van sy volgelinge vir die moorde in 1969 en het sy immuniteit gekry.
Staatsgetuie[wysig | wysig bron]
Kasabian was die hoofgetuie vir die vervolging en het tranerig en in besonderhede getuig oor die gebeure tydens die moorde. Sy het aan die jurie alles vertel wat sy gesien en gehoor het tydens haar verblyf by die "Familie" en tydens die moorde. Haar getuienis is beskou as die dramatiesste deel van die baie lang verhoor, en dit het ongekende dekking in die nuusmedia gekry. Tydens die verhoor het lede van die Mansonbende wat nie in die tronk was nie 'n veldtog van intimidasie teen haar gevoer in 'n poging om haar te verhoed om te getuig. Die moordbeskuldigdes het ook haar getuienis voortdurend onderbreek met allerhande teatrale dade. Manson het sy vinger oor sy keel getrek en Kasabian aangegluur terwyl sy getuig het.[1]
Hoewel die Mansonbende se verhoor nege maande geduur het en talle ander mense getuig het, insluitende ander lede van die bende, het Kasabian se getuienis volgens Bugliosi meer as enigiets anders daartoe gelei dat Manson, Tex Watson, Susan Atkins, Patricia Krenwinkel en Leslie van Houten skuldig bevind is.[1]
Lewe ná die verhoor[wysig | wysig bron]
Die nuusdekking van die Manson-moordverhoor het Linda Kasabian 'n bekende figuur gemaak teen die tyd dat die vonnisse opgelê is. Opinies oor haar het gewissel van vyandig tot simpatiek. Kasabian het vir 'n kort ruk saam met haar man en kinders na New Hampshire teruggekeer om weg te kom van die media en haar kinders in vrede groot te maak.[2] Sy het 'n ruk lank in 'n hippiekommune gewoon en later as 'n kok gewerk. Kasabian is ná die eerste verhoor verskeie kere teruggeroep na die Los Angeles-distrik: Sy was 'n getuie teen Tex Watson in sy aparte verhoor in 1971 en teen Leslie van Houten in haar herverhore in 1977.
Kasabian is later vir verskeie verkeersoortredings aangekeer, totdat sy gedeeltelik gestrem gelaat is ná 'n motorongeluk. Hoewel sy alle bande met die Familie verbeek het, het die Amerikaanse geheime diens haar 'n tyd lank dopgehou nadat die voormalige bendelid Lynette "Squeaky" Fromme in 1975 probeer het om president Gerald Ford te vermoor.[2]
Deur die jare het Kasabian die meeste nuusmedia vermy. Tussen 1969 en 2008 het sy net een keer 'n onderhoud toegestaan, in 1988 vir die televisieprogram A Current Affair. Later het Cineflix, 'n Britse en Kanadese maatskappy, 'n dokudrama, Manson, verfilm waarin Kasabian haar storie in volledige besonderhede vertel het.[3] Op 2 September 2009 het sy met 'n vermomming 'n onderhoud met Larry King toegestaan, waarin sy van die moorde by Sharon Tate se huis vertel.
Sedert die laat 1980's woon Kasabian in die omgewing van Tacoma, Washington, en gebruik sy die van "Chiochios". In 'n artikel van Rolling Stone in 2016 oor die huidige status van Mansonbendelede wat nog lewe is berig sy woon "in feitlike armoede".[4]
In sy boek van 2016 Sharon Tate and the Manson Murders vertel die skrywer, Greg King, van 'n klopjag in Oktober 1996 op 'n woonstel in Tacoma waarin Kasabian en haar dogter Tanya in hegtenis geneem is nadat die polisie dwelms en 'n groot bedrag kontant in 'n laaikas gekry het, asook 'n halfoutomatiese handwapen en ammunisie. Volgens King is Kasabian se dogter verhoor en skuldig bevind aan die besit van beheerde middels. Sy is tronkstraf in 'n Washingtonse staatsgevangenis opgelê.[5][6][7][8]
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 Bugliosi, Vincent; Gentry, Curt (1974). Helter Skelter: The True Story of the Manson Murders. New York: W.W. Norton and Co. ISBN 0-553-57435-3. OCLC 33074071.
- ↑ 2,0 2,1 "Leaves From a Family Album". Newsweek. 22 September 1975.
- ↑ McKie, Robin (2 Augustus 2009). "Charles Manson follower ends her silence 40 years after night of slaughter". The Observer. Londen: Observer Media. p. 15. Besoek op 2 Augustus 2009.
- ↑ "Manson Family: Where Are They Now?". Rolling Stone. 27 Julie 2016.
- ↑ King, Greg (2016). Sharon Tate and the Manson Murders. ISBN 9781504041720.
- ↑ https://www.nhd.uscourts.gov/sites/default/files/Opinions/03/03NH078.PDF
- ↑ "50 years ago, Maine-born woman was driver in Manson murders". 9 Augustus 2019.
- ↑ "All in the Family: What Happened to the Non-Jailed Members of Charles Manson's Cult?". 17 September 2018.
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
