Gaan na inhoud

Loop

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Rekenaarsimulasie van 'n menslike loopsiklus. In hierdie model hou die kop te alle tye dieselfde vlak, terwyl die heup 'n sinuskurwe volg.

Loop is een van die hoof gange van aardse voortbeweging vir diere met bene, insluitende mense. Loop word gedefinieer deur 'n 'omgekeerde slinger'-gang waarin die liggaam met elke tree oor die stywe ledemaat of ledemate kantel. Dit geld ongeag die bruikbare aantal ledemate—selfs geleedpotiges, met ses, agt of meer ledemate, loop.[1]

Verskil met hardloop

[wysig | wysig bron]
Wedlooplopers by die Wêreldbekerproewe in 1987

By mense en ander tweevoetiges word loop oor die algemeen van hardloop onderskei deurdat slegs een voet op 'n slag kontak met die grond verlaat en daar 'n tydperk van dubbele ondersteuning is. Daarteenoor begin hardloop wanneer albei voete met elke tree van die grond af is. Hierdie onderskeiding het die status van 'n formele vereiste in "mededingende loop" byeenkomste. Vir viervoetige spesies is daar talle gange wat óf loop óf hardloop genoem kan word, en onderskeidings gebaseer op die teenwoordigheid of afwesigheid van 'n opgeskorte fase of die aantal voete wat enige tyd in kontak is, lewer nie meganies korrekte klassifikasie op nie.[2] Die mees doeltreffende metode om stap van hardloop te onderskei, is om die hoogte van 'n persoon se massamiddelpunt te meet deur gebruik te maak van bewegingsopname of 'n kragplaat in middelstand. Tydens loop bereik die massamiddelpunt 'n maksimum hoogte teen middelstand, terwyl met hardloop, is dit dan op 'n minimum. Hierdie onderskeid geld egter net vir voortbeweging oor gelyke of ongeveer gelyke grond. Vir die loop op met 'n grade bo 10%, geld hierdie onderskeid nie meer vir sommige individue nie.

Spoed is nog 'n faktor wat loop van hardloop onderskei. Alhoewel loopspoed baie kan verskil, afhangende van baie faktore soos lengte, gewig, ouderdom, terrein, oppervlak, vrag, kultuur, inspanning en fiksheid.

Gesondheidsvoordele

[wysig | wysig bron]

Gereelde stapoefening kan selfvertroue, stamina, energie en gewigsbeheer verbeter en stres verminder. Wetenskaplike studies het getoon dat stap voordelig vir die verstand kan wees, wat geheuevaardighede, leervermoë, konsentrasie, gemoedstemming, kreatiwiteit en abstrakte redenasie verbeter. Volgehoue ​​stapsessies vir 'n minimum tydperk van dertig tot sestig minute per dag, vyf dae per week, met die korrekte loophouding kan gesondheid verbeter. 

Die Sentrum vir Siekte Beheer en Voorkoming in die VSA se feiteblad oor die "Verwantskap van Stap met Lewensverwagting onder Amerikaanse volwassenes met Diabetes" meld dat diegene met diabetes wat twee of meer uur per week gestap het, hul sterftesyfer weens alle oorsake met 39 persent verlaag het. Vroue wat 4 500 treë tot 7 500 treë per dag geloop het, het blykbaar minder voortydige sterftes gehad in vergelyking met dié wat net 2 700 treë per dag geneem het. "Stap verleng die lewe van mense met diabetes, ongeag ouderdom, geslag, ras, liggaamsmassa-indeks, tydsduur sedert diagnose en teenwoordigheid van komplikasies of funksionele beperkings." 

Een beperkte studie het voorlopige bewyse gevind van 'n verband tussen die spoed van stap en gesondheid, en dat die beste resultate verkry word met 'n spoed van meer as 4,0 km/h. 'n Studie van 2023 deur die Europese Joernaal van Voorkomende Kardiologie, die grootste studie tot nog toe, het bevind dat stap met ten minste 2 337 treë per dag die risiko verminder het om aan kardiovaskulêre siektes te sterf, en dat 3 967 treë per dag die risiko verminder het om weens enige oorsaak te sterf. Voordele het steeds toegeneem met meer treë per dag. James Leiper, mede-mediese direkteur by die British Heart Foundation, het gesê dat as die voordele van stap as 'n medisyne verkoop kan word, "sal ons dit as 'n wondermiddel kan beskou".[3][4][5][6]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Cavagna GA, Heglund NC, Taylor CR (1977). "Mechanical work in terrestrial locomotion: two basic mechanisms for minimizing energy expenditure". American Journal of Physiology. 233 (5): R243-261. doi:10.1152/ajpregu.1977.233.5.R243. PMID 411381. S2CID 15842774.
  2. Biewener, A. A. (2003). Animal Locomotion. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-850022-3.
  3. Geddes, Linda (8 Augustus 2023). "Revealed: walking just 4,000 steps a day can reduce risk of dying". The Guardian (in Engels (VK)). ISSN 0261-3077. Besoek op 9 Augustus 2023.
  4. References:
  5. "Proper walking technique". Mayo Clinic (in Engels). Besoek op 2 Januarie 2023.
  6. "Perfecting your walking technique". Harvard Health (in Engels). 29 Julie 2017. Besoek op 2 Maart 2024.