Gaan na inhoud

Lu Yu

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Lu Yu, die «God van Tee»

Lu Yu (Chinees: 陸羽 / 陆羽, Pinyin: Lù Yǔ; * 733 AJ in Jingling, tans Tianmen, provinsie Hubei; † 804 AJ in Wuxing) was 'n Chinese geleerde en skrywer gedurende die Tang-dinastie.

Sy hoofwerk Chajing (茶經 茶经; chá jīng; «Die Boek van Tee») word as een van die klassieke werke van die Chinese literatuur en as die grondleggende werk van die Chinese teekultuur beskou. Reeds kort ná sy afsterwe het hy in China verering geniet as die «God van Tee» (Pinyin: Chá Sén).[1][2]

Vir Lu Yu is tee die resultaat wat uit die verbinding van die vyf elemente water, vuur, hout, metaal en aarde voortspruit, waarby elkeen van hierdie elemente die volmaaktheid van sy eie natuur bereik het. Tee word sodoende sinoniem met perfekte harmonie.

Nogtans waarsku die skrywer: "Die natuur van tee is beskeie, en 'n mens moenie oordryf met water nie". Eenvoud, gematigheid en 'n besondere ewewig tussen die hoofelemente is volgens hom die voorvereistes vir volmaakte teekultuur.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Laura C. Martin: The drink that changed the world. North Clarendon, VT: Tuttle Publishing 2011
  2. James A. Benn: Tea in China. A religious and cultural history. Honolulu: University of Hawaiʻi Press 2015, bl. 96

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]