Maanrand

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die ligskadugrens (kontras tussen die ligte en donker deel) van die Maan. Die ligte deel is die maanrand, wat oorverlig is om die onreëlmatige grens duideliker sigbaar te maak.

Die maanrand is die rand van die sigbare oppervlak van die Maan soos van die Aarde af gesien.[1] Van ver af lyk dit soos 'n ronde boog, maar teen hoër resolusies kan gesien word die Maan se oppervlak is nie plat nie en daarom is die maanrand onreëlmatig.

Die maanrand is nie altyd dieselfde nie: Vanweë die librasie van die Maan (ronde rotasiebewegings soos van die Aarde af gesien) verander dit. Dit bemoeilik die taak om die tye en duurtes van verduisterings presies te bereken.[2] Met hoogtedata wat van die kartering van die maanoppervlak verkry word, kan 'n 3D-model, insluitende berge en valleie, geskep word en die maanprofiel vir enige gegewe tyd met groot akkuraatheid voorspel word.[3]

Die kontras tussen die helder maanrand en die swart naglug maak dit 'n gewilde teiken wanneer die optika van teleskope en verkykers getoets word.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "List of basic lunar features". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Februarie 2006.
  2. O'Byrne, Chris. "Lunar Limb Corrections". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Januarie 2008.
  3. Watts, C. B. (1963). "The Marginal Zone of the Moon". Astronomical Papers. U.S. Nautical Almanac Office. 17 (1): 951. Bibcode:1963USNAO..17....1W.

Skakels[wysig | wysig bron]