Gaan na inhoud

Mac Maharaj

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mac Maharaj
Mac Maharaj
Mac Maharaj in 2021

Minister van Vervoer
Ampstermyn
11 Mei 1994 – 1999
President Nelson Mandela
Voorafgegaan deur Piet Welgemoed
Opgevolg deur Dullah Omar

Persoonlike besonderhede
Gebore 22 April 1935 (1935-04-22) (89 jaar oud)
Newcastle, Natal
Politieke party African National Congress

Sathyandranath Ragunanan "Mac" Maharaj (gebore op 22 April 1935 in Newcastle, Natal)[1] is 'n voormalige Suid-Afrikaanse politikus verbonde aan die ANC, akademikus en sakeman van Indiese oorsprong. Hy was ook die amptelike woordvoerder van die destydse president van Suid-Afrika, Jacob Zuma.

Betrokkenheid by die stryd teen apartheid

[wysig | wysig bron]

Maharaj was 'n politieke aktivis en lid van die Suid-Afrikaanse Kommunistiese Party,[2] wat op 'n klandestiene wyse saam met Nelson Mandela aan anti-apartheidsaktiwiteite deelgeneem het. In Julie 1964 word Maharaj in Johannesburg gearresteer, en word saam met vier ander op aanklag van sabotasie in die klein Rivonia-verhoor aangekla. Hy is skuldig bevind en op Robbeneiland saam met Mandela aangehou.[3] In die gevangenis het hy dele van Mandela se biografie Long Walk to Freedom in die geheim help skryf en dit in 1976 uit die gevangenis gesmokkel.[1]

Gedurende sy gevangenistyd voltooi Maharaj 'n B.Admin, 'n MBA en die tweede jaar van 'n B.Sc-graad voor sy vrylating op 8 Desember 1976.[3]

Nadat hy in 1976 uit die Robbeneiland-gevangenis vrygelaat is, is Maharaj in 1977 deur die ANC na Zambië ontplooi. Hy is in 1985 tot die nasionale uitvoerende komitee van die ANC verkies. Van 1988 tot 1990 het Maharaj ondergronds in Suid-Afrika gewerk as deel van die ANC se Operasie Vula,[4] 'n projek om die ANC se topleiers na Suid-Afrika te laat infiltreer. Gedurende hierdie tyd het Maharaj saam met Schabir Shaik se twee broers Yunis Shaik en Moe Shaik, ook lede van die ANC, gewerk. Maharaj het aan die destydse ANC-intelligensiehoof Jacob Zuma gerapporteer.[5]

Rol in die regering

[wysig | wysig bron]

Hy word op 11 Mei 1994 aangestel as minister van vervoer van Suid-Afrika, 'n pos wat hy beklee het tot die algemene verkiesing van 1999.[3]

Private sektor

[wysig | wysig bron]

Na die nasionale verkiesing van 1999 het Maharaj uit die politiek getree en by FirstRand Bank aangesluit as die hoogsbesoldigde nie-uitvoerende direkteur.[6]

Strydpunte

[wysig | wysig bron]

In Februarie 2003 het die Suid-Afrikaanse koerant The Sunday Times bewerings gepubliseer dat Mac Maharaj en sy vrou Zarina tussen Mei 1998 en Februarie 1999 meer as R500 000 ontvang het van 'n sakeman, Schabir Shaik. Shaik het in winste gedeel uit twee kontrakte wat deur die Ministerie van Vervoer toegeken is terwyl Maharaj minister was.[7] In Augustus 2003 bedank Maharaj uit die Raad van FirstRand Bank na woede en aantygings van korrupsie in die media gepubliseer is.[6]

Die Suid-Afrikaanse koerant, City Press, het in Maart 2007 bewerings gepubliseer dat Maharaj se vrou Zarina in 1996 'n Switserse bankrekening geopen het, en twee dae nadat dit geopen is, is meer as $ 100 000 uit die rekening van Schabir Shaik ontvang. Ses maande later, in Maart 1997, het dieselfde Switserse rekening 'n verdere $ 100 000 van Shaik ontvang.[8]

Op 6 Julie 2011 is hy deur president Jacob Zuma as sy woordvoerder aangestel.

In November 2011 het die Suid-Afrikaanse koerant Mail & Guardian gepoog om verdere aantygings oor Mac sowel as Zarina Maharaj te publiseer in verband met hul onderhoude met aanklaers in 2003, maar dit nie gedoen nie nadat Maharaj strafregtelike klagte teen die koerant ingedien het omdat dit glo inbreuk op sy privaatheid gemaak het, en wette oortree het wat die geheimhouding van die 2003-aanklaeronderhoude beskerm.[9]

Maharaj is nooit deur die Suid-Afrikaanse regstelsel aangekla nie, omdat dit moeilik was om te bewys dat hy korrupte voornemens gehad het toe hy en sy vrou geld van Schabir Shaik ontvang het.[5]

Akademiese affiliasies

[wysig | wysig bron]

In 2005 sluit hy by die fakulteit van die Bennington College in Vermont, VSA aan.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 Padraig, O'Malley (2007). Shades of difference : Mac Maharaj and the struggle for South Africa. New York: Viking. ISBN 9780670852338. OCLC 70668852.
  2. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Mei 2006. Besoek op 5 Oktober 2019.
  3. 3,0 3,1 3,2 "Satyandranath "Mac" Ragunanan Maharaj". South African History Online. 10 Januarie 2013. Besoek 8 Januarie 2014.
  4. http://www.radionetherlandsarchives.org/operation-vula-a-secret-dutch-network-against-apartheid/
  5. 5,0 5,1 Stefaans Brümmer & Sam Sole (25 November 2011). "The evidence that damns Mac" (in Engels). Mail & Guardian Online. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Mei 2016.
  6. 6,0 6,1 Mac Maharaj to resign from FirstRand. Besoek op 22 November 2011.
  7. Bauer, Nickolaus (22 November 2011). "Mac Maharaj and controversy: A timeline" (in Engels). Mail & Guardian Online. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016.
  8. Sefara, Makhudu (24 Maart 2007). "Mac's foreign stash" (in Engels). City Press. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Julie 2012. Besoek op 9 Mei 2020.
  9. Faull, Lionel (19 November 2011). "Maharaj targets M&G's Brümmer and Sole" (in Engels). Mail & Guardian Online. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Februarie 2017.