Gaan na inhoud

Magrieb

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die vyf whaktoes van Islam: I. voor dagbreek (fadjer); II. middag (thoer), III. voor sonsondergang (asser); IV. ná sonsondergang (magrieb); V. laataand (isjaai).

Die magrieb (Arabies: صلاة المغرب, ṣalāt al-maġrib, "sonsonderganggebed"), wat net ná sonsondergang gebid word, is die vierde van vyf verpligte daaglikse gebede (salaah) wat Moslems moet doen.[1]

Die formele daaglikse gebede van Islam bestaan uit ’n verskillende aantal eenhede, wat rak'ats genoem word.[1] Die magrieb het drie verpligte (fard) rak'ats en twee aanbevole (soennah) rak'ats. Die eerste twee rak'ats in gemeenskapsgebed word hardop deur die imam gebid (iemand wat die magrieb misloop en salaah alleen maak, is nie verplig om die eerste twee rak'ats hardop te bid nie), en die derde word stilweg gebid.[1]

Vir ’n salaah om geldig te wees, moet dit binne die voorgeskrewe tyd gemaak word. Mense met ’n aanvaarbare rede het ’n langer tyd waarbinne hul gebed geldig sal wees.[2]

Verwysings

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]