Gaan na inhoud

Marianne de Jong

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Marianne de Jong was senior lektor in Literatuurteorie aan die Universiteit van Suid-Afrika.

Lewe en werk

[wysig | wysig bron]

Marianne de Jong het aan die Universiteit van Stellenbosch, die Universiteit van Konstanz en die Goethe-universiteit in Duitsland studeer. Sy was lank as senior lektrise in algemene literatuurwetenskap aan die Universiteit van Suid-Afrika (Unisa) verbonde. Haar spesialisstudievelde is resepsieteorie, poststrukturalistiese teorieë, feminisme en verwante rigtings en die werk van J.M. Coetzee. Ná haar aftrede by Unisa het sy vryskutskrywer en navorser geword. Sy het bekend geword as feminis en vegter vir vroueregte. Sy woon in Melville, Johannesburg.[1]

Skryfwerk

[wysig | wysig bron]

Sy skryf die verslag oor 'n Ander Afrikaanse letterkunde, ’n publikasie van die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing, waarin Marxistiese en sosiaalgerigte teksopvattinge in Afrikaans ondersoek word. Vir die destydse tydskrif Die Suid-Afrikaan en ander kleiner literêre tydskrifte soos Stet lewer sy satiriese werke. Haar kortverhaal Die opsigter word deur Johann de Lange in die versamelbundel Soort soek soort opgeneem en deur Rachelle Greeff in die versamelbundel Lyfspel/Bodyplay. In laasgenoemde bundel verskyn ook Ter wille van Alfred.

Publikasies

[wysig | wysig bron]
Jaar Publikasies
1989 'n Ander Afrikaanse letterkunde: Marxistiese en sosiaalgerigte

teksopvattings in Afrikaan

Bronnelys

[wysig | wysig bron]
  1. Venter, Lehandré: "Marianne de Jong oor aanranding aangekla". Beeld. 18 September 1993