Martina Navratilova

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Navratilova in 2011.

Martina Navratilova, gebore 18 Oktober 1956, is 'n Tsjeggies-Amerikaanse voormalige professionele tennisspeler. Sy word wyd beskou word as een van die beste tennisspelers van alle tye. Sy het 18 Grand Slam-enkelspeltitels, 31 Grand Slam vrouedubbelspeltitels en 10 Grand Slam gemengde dubbelspeltitels gewen, vir 'n gesamentlike totaal van 59 Grand Slam-titels, die meeste in die Ope Era. Naas Chris Evert, haar grootste mededinger, het Navratilova vrouetennis in die 1970's en 1980's oorheers.

Navratilova was vir 'n totaal van 332 weke die wêreld se nommer een enkelspel vrouespeler. Sy het 167 topvlak-enkelspeltitels en 177 dubbelspeltitels gewen, beide die Ope Era-rekords. Sy het 'n rekord van ses agtereenvolgende enkelspel-hoofvakke oor 1983 en 1984 gewen, terwyl sy terselfdertyd die Grand Slam in dubbelspel gewen het. Navratilova eis die beste wenpersentasie vir die professionele seisoen, 98.8% in 1983 (met 98–1 vir die seisoen), en die langste wenreeks van 74 reguit wedstrydoorwinnings. Sy het die Wimbledon-enkelspelfinaal 12 keer bereik, insluitend vir nege agtereenvolgende jare van 1982 tot 1990, en het die titel 'n rekord nege keer gewen. Navratilova is een van die drie tennisspelers, saam met Margaret Court en Doris Hart, wat 'n loopbaan-Grand Slam in enkelspel, selfdegeslag-dubbelspel en gemengde dubbelspel behaal het, wat die loopbaan "Boxed Set" genoem word. Sy het haar laaste major-titel, die gemengde dubbelspel-kroon by die 2006 Amerikaanse Ope, kort voor haar 50ste verjaardag, en 32 jaar ná haar eerste major-titel in 1974 gewen.

Oorspronklik van Tsjeggo-Slowakye, is Navratilova van haar burgerskap gestroop toe sy in 1975 op 18-jarige ouderdom die Verenigde State vir politieke asiel gevra het en tydelike verblyf toegestaan ​​is. Sy het 'n Amerikaanse burger geword in 1981. Op 9 Januarie 2008 het Navratilova Tsjeggiese burgerskap verkry en sodoende 'n dubbele burger geword. Sy het gesê dat sy nie haar Amerikaanse burgerskap prysgegee het nie en ook nie van plan is om dit te doen nie, en dat die terugeis van Tsjeggiese nasionaliteit nie polities gemotiveer was nie. Navratilova is sedert 1981 openlik lesbies, en was 'n aktivis vir LGBT-kwessies.

Vroeë lewe en agtergrond[wysig | wysig bron]

Navratilova is gebore Martina Šubertová in Praag, Tsjeggo-Slowakye. Haar ouers is geskei toe sy drie was, en haar ma, 'n bekwame gimnas, tennisspeler en ski-instrukteur, het die gesin na Řevnice verhuis. In 1962 trou haar ma Jana met Miroslav Navrátil, wat haar eerste tennisafrigter geword het. Martina het toe die naam van haar stiefpa geneem (wat die vroulike agtervoegsel -ová bygevoeg het), en sodoende Martina Navrátilová geword. Haar pa, Mirek (amptelik Miroslav Šubert), was 'n ski-instrukteur.

Navratilova het 'n jonger suster, Jana, en 'n ouer halfbroer aan vaderskant. Haar ouma, Agnes Semanska, was 'n tennisspeler vir die Tsjeggo-Slowaakse Federasie voor die Tweede Wêreldoorlog en het 'n ranglys so hoog as nommer twee onder Tsjeggiese vroue gehad tydens haar amateurloopbaan.

Toe Navratilova vier was, was sy besig om 'n tennisbal van 'n betonmuur af te slaan en het op sewejarige ouderdom gereeld begin tennis speel. In 1972, op die ouderdom van 15, het Navratilova die Tsjeggo-Slowakye nasionale tenniskampioenskap gewen. In 1973, op die ouderdom van 16, het sy haar debuut op die Amerikaanse Lawn Tennis Association- professionele toer gemaak, maar het eers in 1975 professioneel geword. Alhoewel sy miskien die meeste bekend was vir haar bemeestering van vinnige lae-bons gras, was haar beste vroeë vertoning by hoofvakke op die rooi klei by die Franse Ope, waar sy ses keer die eindstryd sou haal. In 1973 het sy die kwarteindronde gehaal waar sy 6–7, 4–6 teen Evonne Goolagong verloor het. Sy het die volgende jaar die kwarteindronde gehaal en teen Helga Masthoff (née Niessen) verloor.

Professionele tennisloopbaan[wysig | wysig bron]

Navratilova in 1980.

Vroeë loopbaan[wysig | wysig bron]

Navratilova het in 1980 haar eerste professionele enkelspeltitel in Orlando, Florida in 1974 op die ouderdom van 17 gewen. Met haar aankoms in die Verenigde State het Navratilova saam met die voormalige aktrise Frances Dewey Wormser en haar man Morton Wormser, 'n tennisentoesias, gewoon.

Navratilova was die naaswenner by twee groot enkelspeltoernooie in 1975; die Australiese Ope (gewen deur Goolagong) en die Franse Ope (gewen deur Chris Evert in drie stelle). Nadat sy in September in die halfeindronde van die Amerikaanse Ope teen Evert verloor het, het die 18-jarige Navratilova na die kantore van die Immigrasie- en Naturalisasiediens in New York Stad gegaan en hulle ingelig dat sy van kommunistiese Tsjeggo-Slowakye wil oortree. Binne 'n maand het sy 'n groenkaart ontvang en in 1981 'n Amerikaanse burger geword. Ook in 1975 het Navratilova met die wêreld-nommereen Evert saamgespan om die Franse Ope vroue-dubbelspeltitel, Navratilova se eerste major-titel buite gemengde dubbelspel. Hulle het weer in 1976 saamgespan om die Wimbledon-vroue-dubbelspeltitel oor Billie Jean King en Bette Stove te wen.

Aftrede[wysig | wysig bron]

Navratilova het haar loopbaan beklink deur die gemengde dubbelspeltitel, haar 41ste grand slam-dubbelspeltitel (31 in vrouedubbelspel en 10 in gemengde dubbelspel) en 177ste algeheel by die 2006 Amerikaanse Ope met die Amerikaanse dubbelspelspesialis Bob Bryan te wen. Sy was destyds net sowat 'n maand van haar 50ste verjaardag en het haar eie rekord gebreek as die oudste major-kampioen ooit (op die ouderdom van 49 jaar, 10 maande). Navratilova het 167 topvlak-enkelspeltitels gewen (meer as enige ander speler in die oop era) en 177 dubbelspeltitels. Haar laaste titel in vroue-dubbelspel het op 21 Augustus 2006 gekom by die Tier I Rogers Cup in Montreal, Quebec, waar sy saam met Nadia Petrova. Navratilova het 18 major-enkelspeltitels gewen: nege by Wimbledon, vier by die Amerikaanse Ope, drie by die Australiese Ope en twee by die Franse Ope. Haar algehele rekord in 67 groot enkelspel-items was 306–49 (120–14 by Wimbledon, 89–17 by die Amerikaanse Ope, 51–11 by die Franse Ope, en 46–7 by die Australiese Ope). Sommige waarnemers voer aan dat die baie min enkelspelwedstryde wat sy in haar veertigs gespeel het afsonderlik in haar loopbaanstatistieke getel moet word. Sy is die enigste speler wat minstens een toerbyeenkoms vir 21 agtereenvolgende jare gewen het en die enkel- en dubbelspel by dieselfde byeenkoms 'n rekord 84 keer gewen het. Sy was in die wêreld se top 3 in enkelspel vir 15 jaar tussen 1977 en 1993. Haar loopbaan enkelspel wedstryd wen totaal van 1 442 is die meeste gedurende die ope era.[1][2][3][4][5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "40 Important Women's Moments: 1975, Martina Defects to the West". WTA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Oktober 23, 2013.
  2. "Martina Defects for Love Set", St. Petersburg Independent, September 8, 1975, page 1-C.
  3. Tim Reid (12 Maart 2008). "Martina Navratilova gets passport on rebound". The Times. United Kingdom.
  4. Martina Navratilova (25 Maart 2008). "My Dual Citizenship: Why Did the Media Get It So Wrong?". Huffington Post. USA.
  5. "Navratilova on Pride Month: 'I would urge people to just be themselves'". Women's Tennis Association. 16 Junie 2021.