Michael Kremer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Michael Kremer
Michael Robert Kremer

Gebore (1964-11-12)12 November 1964
Nasionaliteit Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
Vakgebied Ekonomie
Instelling(s) Harvard-universiteit
Alma mater Harvard-universiteit (BA, MA & PhD)
Bekend vir Ontwikkelingsekonomie, Onderwysekonomie, Gesondheidsekonomie, O-Ringteorie van ekonomiese ontwikkeling
Invloed op Esther Duflo
Toekennings Nobelprys vir Ekonomiese Wetenskappe (2019)

Michael Robert Kremer (gebore op 12 November 1964)[1] is 'n Amerikaanse ontwikkelingsekonoom wat die Gates-professor in ontwikkelende samelewings aan die Harvard-universiteit is. In 2019 word hy saam met Abhijit Banerjee en Esther Duflo, die Nobelprys vir Ekonomiese Wetenskappe, toegeken "vir hul eksperimentele benadering om wêreldwye armoede te verlig."

Vroeë lewe en onderwys[wysig | wysig bron]

Kremer studeer aan die Harvard-universiteit (B.A. in sosiale studies in 1985 en Ph.D. in ekonomie in 1992).[2] Hy was 'n postdoktorale medewerker aan die Massachusetts Institute of Technology (MIT) van 1992 tot 1993, besoekende assistent-professor aan die Universiteit van Chicago in die lente van 1993 en professor aan MIT van 1993 tot 1999. Sedert 1999 was hy professor aan Harvard.[3]

Loopbaan[wysig | wysig bron]

Kremer het sy navorsing gefokus op die vermindering van armoede, dikwels met betrekking tot onderwysekonomie en gesondheidsekonomie. Hy werk saam met Abhijit Banerjee en Esther Duflo[4] (met wie hy die Nobelprys vir Ekonomie in 2019 gedeel het) en help om die doeltreffendheid van ewekansige beheerde proewe vas te stel om voorgestelde maatreëls teen armoede te toets.[5]

Kremer is 'n medewerker van die American Academy of Arts and Sciences, ontvanger van 'n MacArthur-Fellowship (1997)[6] en 'n presidensiële fakulteitsgenoot, en is deur die World Economic Forum aangewys as 'n jong wêreldleier. Hy is 'n navorsingsgenoot by Innovations for Poverty Action, 'n navorsingsuitrusting in New Haven, Connecticut, wat hom toespits op oplossings vir sosiale en internasionale ontwikkelingsprobleme. Kremer is lid van Giving What We Can, 'n internasionale organisasie ter bevordering van armoedeverligting.[7] Hy is die stigter en president van WorldTeach, 'n Harvard-gebaseerde organisasie wat universiteitstudente en pas gegradueerdes as vrywillige onderwysers plaas op die somer- en jaarlange programme in ontwikkelende lande regoor die wêreld. Hy is ook medestigter van Precision Agriculture for Development (PAD), 'n organisasie sonder winsoogmerk wat die wêreldwye opkoms van die selfoon benut om digitale agronomiese adviesdienste aan kleinboere op groot skaal te lewer.[8]

Kremer het die gevorderde markverbintenis begin, wat fokus op die daarstelling van aansporingsmeganismes om die ontwikkeling van entstowwe vir gebruik in ontwikkelende lande aan te moedig, en die gebruik van ewekansige proewe om intervensies in die sosiale wetenskappe te evalueer. Hy het die bekende ekonomiese teorie aangaande vaardigheidskomplementariteite, Kremer het die O-Ringteorie van ekonomiese ontwikkeling, geskep.[9] In 2000 het Kremer saam met Charles Morcom 'n studie gepubliseer waarin hy aanbeveel het dat regerings die stroping van olifante beveg deur ivoor op te pot en sodoende die mark proaktief te kan oorstroom as die olifantbevolkings te erg daal.[10]

Kremer het een van die mees oortuigende verduidelikings voorgestel vir die verskynsel van die hiperboliese groei van die wêreldstelselbevolking wat voor die vroeë 1970's waargeneem is, asook die ekonomiese meganismes van die demografiese oorgang.[11][12] Kremer het tydens die International Growth Centre se Groeiweek 2010 'n paneel oor die hervorming van onderwysstelsels gelei.[13]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. U.S. Public Records Index Vol 1 & 2 (Provo, UT: Ancestry.com Operations, Inc.), 2010.
  2. Aggarwal-Schifellite, Manisha (14 Oktober 2019). "Nobel in economic sciences awarded: Michael Kremer wins Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel". The Harvard Gazette.
  3. "Curriculum Vitae (Michael Kremer)" (PDF). Harvard University. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 14 Oktober 2019. Besoek op 14 Oktober 2019.
  4. Wearden, Graeme (14 Oktober 2019). "Nobel Prize in Economics won by Banerjee, Duflo and Kremer - live updates". The Guardian (in Engels (VK)). ISSN 0261-3077. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Februarie 2020. Besoek op 14 Oktober 2019.
  5. Royal Swedish Academy of Sciences (October 14, 2019). "The Prize in Economic Sciences 2019". Persberig. https://www.nobelprize.org/uploads/2019/10/press-economicsciences2019.pdf. 
  6. "MacArthur Foundation". www.macfound.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Februarie 2020. Besoek op 23 Julie 2018.
  7. "Members". www.givingwhatwecan.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2020.
  8. "PAD". www.precisionag.org.
  9. Kremer, Michael (1993). "The O-Ring Theory of Economic Development". Q. J. Econ. Oxford University Press. 108 (3): 551–575. doi:10.2307/2118400. JSTOR 2118400.
  10. Kremer, Michael; Morcom, Charles (Maart 2000). "Elephants". American Economic Review. 90 (1): 212–234. Besoek op 15 Oktober 2019.
  11. Khan, Razib (19 Oktober 2009). "At the intersection of evolution & intelligence". Discover Magazine (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 September 2014. Besoek op 14 Oktober 2019.
  12. Kremer, Michael (1 Augustus 1993). "Population Growth and Technological Change: One Million B.C. to 1990". The Quarterly Journal of Economics. 108 (3): 681–716. Besoek op 14 Oktober 2019.
  13. "Growth Week 2010 – Summary" (PDF).{{cite web}}: AS1-onderhoud: url-status (link)

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.