Gaan na inhoud

Michel Dalberto

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Michel Dalberto (gebore op 2 Junie 1955) is 'n Franse konsertpianis.

Biografie

[wysig | wysig bron]

Dalberto is in Parys gebore in 'n nie-musikale gesin. Hy het reeds op driejarige ouderdom leer klavier speel.[1] Toe hy twaalf jaar oud was, is hy bekendgestel aan Vlado Perlemuter (een van Alfred Cortot se gunstelingleerlinge). Hy het in 1969 by die Paryse Konservatoria ingeskryf waar hy sy studies oor 'n tydperk van nege jaar sou voltooi. Michel Dalberto het die eerste keer die kollig gesteel toe hy die Clara Haskil-prys in 1975 verower het. Drie jaar later het hy eersteprys gewen tydens die Leeds Internasionale Pianoforte (klavier)-kompetisie.[2]

Dalberto was vanaf 1990 tot 2005 Artistieke Direkteur van die Les Arcs Akademie-Fees in Bourg-Saint-Maurice, Savoie. Hy het tussen 1991 en 2009 as voorsitter van die beoordelingspaneel van die Clara Haskil Internasionale Klavierkompetisie gedien. In Mei 2011 is hy as professor by die Paryse Konservatoria aangestel.[3]In 1996 is die Ridder van die Nasionale Orde van Verdienstelikheid (Frans:"Ordre National du Mérite" deur die Franse regering aan Michel Dalberto toegeken.

Opnames

[wysig | wysig bron]

Dalberto se eerste opname — twee klaviersonates deur Schubert — is met die Grote Prys van die Akademie Charles Cros bekroon. Hy het die volledige werke vir klavier deur Schubert opgeneem (14 CDs op die Denon plate-etiket). Van sy ander opnames is die Grieg Concerto in A mineur en Richard Strauss se Burleske in D mineur met die Londen Filharmoniese Orkes en Jean-Bernard Pommier, 'n "lewendige" opname van die Schumann Concerto by die Wene-fees met die Weense Filharmoniese Orkes en Eliahu Inbal, liedere deur Chausson met Jessye Norman en twee uitvoerings met Barbara Hendricks.

Hy het sedert 1997 opnames vir die Sony/BMG plate-etiket gemaak soos die 1ste Boek van Preludes en Beelde deur Debussy, en die Mozart Concertos n°20 en 22 met die Ensemble Orchestral de Paris en John Nelson. In Junie 2004 het BMG 'n program van Parafrases deur Liszt op Verdi en Wagner se operas, vrygestel.

Diskografie

[wysig | wysig bron]
  • Dalberto "Schumann: Myrthen; Gedichte Der Königin Maria Stuart" CD (2008)
  • "Capucon Septet" CD (2004)
  • "Chausson: Poème De L'Amour Et De La Mer; Chanson Perpétuelle; Mélodies", CD (2003)
  • "Debussy: Greatest Hits" CD (2001)
  • "Very Best Of Barbara Hendricks" CDs (2005)
  • "Ultimate Most Relaxing Classical Piano Music in the Universe" CDs (2007)
  • "Romantic Piano Classical Music For Intimate Romantic Piano: Classical Music For Intimate Moments" CD (2008)
  • "F Schubert Simply Schubert" CDs (2008)
  • "Simply Schumann" CDs (2008)
  • "Best Romantic Classics 100" CDs (2008)
  • "100 Best Romantic Classics" CDs (2008)
  • "100 Best Encores Best Encores 100" CDs (2009)
  • "Ernest Chausson: Poème De L'Amour Et De La Mer; Chanson Perpétuelle; Mélodies" CD (2008)

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Michel Dalberto" (in Engels). Allmusic. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Junie 2019. Besoek op 25 Augustus 2013.
  2. "Michel D'Alberto (Piano)". Bach Cantatas Website. Besoek op 25 Augustus 2013.
  3. "Michel Dalberto" (PDF). San Antonio Symphony. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 12 April 2013. Besoek op 25 Augustus 2013.