Gaan na inhoud

NG gemeente Montagu

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Dr. Servaas Hofmeyr, van 1860 tot sy dood in 1888 Montagu se eerste predikant.
Die NG kerk Montagu.

Die NG gemeente Montagu is ’n gemeente van die Nederduitse Gereformeerde Kerk in die Sinode van Wes-en-Suid-Kaapland. Met sy stigting in 1854 was dit die 60ste gemeente van die Kerk, maar weens die samesmelting van die gemeentes Middelburg, Kaap, en Middelburg-Uitsig, is dit nou (2015) die 59ste oudste steeds bestaande gemeente.

Stigting

[wysig | wysig bron]
Ds. G.S. Malan, van 1889 tot 1895 die tweede leraar.
Die kerk uit dieselfde oogpunt afgeneem as op die foto bo, maar omstreeks 1916, amper 'n eeu vroeër.
Die feeskomitee van die gemeente met sy 100-jarige bestaan in 1954. Die tweede mev. Malan sit tweede van links voor en ds. F.J.B. Malan vyfde van links.

Omstreeks 1850 was daar reeds soveel lede van die gemeente Swellendam aan die oostekant van Cogmanskloof in die Langeberge, dat besluit is om 'n "Gesticht" vir godsdiensoefeninge op die plaas Uitvlugt van D.S. van der Merwe te bou. Met die hoeksteenlegging op 19 April 1851 het dr. William Robertson, predikant van Swellendam, die hoop uitgespreek dat dit die begin van 'n nuwe gemeente sou wees, wat na die destydse koloniale sekretaris, sir John Montagu, moes heet. Op 16 Oktober 1854 het die Ring in sitting op Caledon tot die afstigting van die gemeente Montagu oorgegaan, en op 30 September 1860 is dr. Servaas Hofmeyr as eerste predikant deur sy broer, N.J. Hofmeyr, professor aan die Kweekskool, bevestig. Met sy bevestiging was daar reeds 'n geseënde herlewing aan die gang.

Kerkbou

[wysig | wysig bron]

Op Woensdag, 21 Mei 1862, is die huidige kerkgebou van duisend sitplekke ingewy. Verdere herlewings van ingrypende betekenis vir die geestelike lewe in die gemeente het in 1874 en 1884 plaasgevind. Die eerste leraar het onuitwisbare spore op gebied van die geestelike lewe, sending, onderwys en Christelike lektuurverspreiding nagelaat. Sy geseënde bediening het op 5 Desember 1888 ten einde geloop toe hy hier op 58-jarige leeftyd oorlede en begrawe is. Op 'n hegte fondament kon sy opvolgers toe met seën voortbou.

Latere leraars

[wysig | wysig bron]

Terwyl ds. G.S. Malan (1889–'95), later redakteur van De Kerkbode, as prediker uitgemunt het, het ds. J.C. Truter (1896–1905) daarna veral as herder goeie werk gedoen. In 1906 is dr. D.F. Malan, later eerste minister, hier bevestig. Van belang in sy bediening was die kragtige bevordering van onderwys, die bou van 'n sierlike pastorie en die aanstelling van die eerste hulpprediker hier. Daarna volg die 24-jarige bediening van ds. D.P. van Huyssteen, later organiserende armesorgsekretaris, in wie se tyd 'n hoërskool tot stand gekom en groot werk op die gebied van armesorg gedoen is. Voorts gaan die kerkraad daartoe oor om 'n tweede leraar en later 'n medeleraar te beroep in die persone van di. P.A. Alheit (1922–'26) en F.R. Grobbelaar (1930–'34). Vanaf 1938 is die gemeente van meer as 2 000 lidmate bedien deur dr. D.J. Louw (1938–'46) en di. W.J. du Toit (1944–'47), A.G.E. van Velden (1946– '51) en ds. D.J. Malan (1947–'54).

Enkele leraars

[wysig | wysig bron]
  • Dr. Servaas Hofmeyr, 30 September 18605 Desember 1888
  • George Stephanus Malan, 1889 – 1895
  • Johannes Christoffel Truter, 1896 – 1905
  • Daniël François Malan, 1906 – 1913
  • Daniel Petrus van Huyssteen, 1913 – 1937
  • Pieter Albertyn Alheit, 1922 – 1926
  • Frederick Rossouw Grobbelaar, 1930 – 1934
  • Daniel Johannes Louw, 1938 – 1946
  • Anthonie George Eliab van Velden, 1946 – 1951
  • Daniel Johannes Malan, 1947 – 1954
  • Frederic John Berning Malan, 1951 tot 1960 (aanvaar sy emeritaat)
  • Jaap Weideman
  • Philippus Lodewikus Scholtz, 1964 – 1970.
  • Leon Maree Steenkamp, 1967 - 1972
  • Jozua Van Der Lugt, 1977 - 1994
  • Dr. Jacobus Johannes De Jager, 1993 - 2016
  • Johannes Petrus Theron, 1995 – 2001
  • Charl van Rensburg, 2006 - 2019
  • J.A. Theron - April 2016 - Sep 2016
  • Dr Hannes Ries - hede
  • Rupert de Koning, 2021 – hede

Galery van predikante

[wysig | wysig bron]