Gaan na inhoud

Nelson, Nieu-Seeland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Nelson
Whakatū
Basiese gegewens
Bevolking: 50 600 (2016)
Geografiese ligging: 41°7′S 173°17′O / 41.117°S 173.283°O / -41.117; 173.283
Tydsone: NSST (UTC+12)
Somertyd: UTC+13
Internet: nelsoncitycouncil.co.nz
Administratiewe verdeling
Staat: Nieu-Seeland
Unitêre owerheid: Nelson City
Burgemeester: Rachel Reese

Nelson (Māori: Whakatū) is 'n stad op Nieu-Seeland se Suideiland. Nelson, wat aan die oosoewer van Tasmanbaai geleë is en as Nieu-Seeland se geografiese sentrum beskou word, is in 1841 gestig as die eerste stad op die Suideiland en die tweede oudste in heel Nieu-Seeland. Dit is genoem na die Britse vlootkommandeur Horatio Nelson.[1] Tans is Nelson die ekonomiese, kulturele en nywerheidspilpunt vir die noordelike gebied van die Suideiland.

In 1858 het koningin Victoria stadstatus aan Nelson toegeken. Met 'n bevolking van sowat 50 600 is Nelson die twaalfde grootste stedelike nedersetting in Nieu-Seeland. Richmond, die tweede grootste nedersetting in die omgewing van Nelson met byna 14 000 inwoners, val nie onder die beheer van Nelson se stadsraad nie. Saam met Richmond vorm Nelson die 9de grootste verstedelikte gebied in die land volgens sy bevolking.

Die stadsgebied grens in die weste en suidweste aan die Distriksraad van Tasman en in die noordooste, ooste en suidooste aan die Distriksraad van Marlborough.

Nelson was een van die Nieu-Seelandse gasheerstede tydens die Rugbywêreldbeker 2011 en Krieketwêreldbeker 2015.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Carl Walrond, 'Nelson places – Nelson city', Te Ara – the Encyclopedia of New Zealand, http://www.teara.govt.nz/en/nelson-places/page-1 (besoek op 25 Junie 2017)

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]