Nestlé

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Nestle se hoofkantoor in Vevey, Switserland
Henri Nestlé, 'n Duitsgebore Switserse banketbakker, was die stigter van Nestlé en een van die hoofskeppers van kondensmelk

Nestlé SA is 'n Switserse multinasionale voedsel- en drankverwerkingskonglomeraatkorporasie met sy hoofkwartier in Vevey, Vaud, Switserland. Dit is die grootste voedselmaatskappy ter wêreld, gemeet aan inkomste en ander maatstawwe, sedert 2014. [1] [2] [3] [4][5] Dit was nommer 64 op die Fortune Global 500 in 2017 [6] en nommer 33 in die 2016-uitgawe van die Forbes Global 2000-lys van grootste openbare maatskappye. [7]

Nestlé se produkte sluit babakos, mediese kos, gebottelde water, ontbytgraankosse, koffie en tee, lekkergoed, suiwelprodukte, roomys, bevrore kos, troeteldierkos en versnapperinge in. Nege-en-twintig van Nestlé se handelsmerke het jaarlikse verkope van meer as 1 miljard CHF (ongeveer VS$ 1,1 miljard), [8] insluitend Nespresso, Nescafé, Kit Kat, Smarties, Nesquik, Stouffer's, Vittel en Maggi. Nestlé het 447 fabrieke, is in 189 lande bedrywig en het ongeveer 339 000 mense in diens. [9] Dit is een van die hoofaandeelhouers van L’Oréal, die wêreld se grootste skoonheidsmiddelsmaatskappy. [10]

Nestlé is in 1905 gestig deur die samesmelting van die "Anglo-Switserse Melkmaatskappy", wat in 1866 deur die broers George en Charles Page gestig is, en "Farine Lactée Henri Nestlé", wat in 1867 deur Henri Nestlé gestig is. [11] Die maatskappy het aansienlik gegroei tydens die Eerste Wêreldoorlog en weer na die Tweede Wêreldoorlog, en het sy aanbiedinge uitgebrei naas sy vroeë kondensmelk en babaformule-produkte. Die maatskappy het 'n aantal korporatiewe verkrygings uitgevoer, insluitend Crosse & Blackwell in 1950, Findus in 1963, Libby's in 1971, Rowntree Mackintosh in 1988, Klim in 1998, en Gerber in 2007.

Die maatskappy word geassosieer met verskeie kontroversies, wat kritiek en boikotte in die gesig gestaar het oor sy bemarking van sy babaformule as 'n alternatief vir borsvoeding in ontwikkelende lande (waar skoon water dalk skaars is), sy afhanklikheid van kinderarbeid in kakaoproduksie, en die produksie en bevordering van gebottelde water.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Nestlé's Brabeck: We have a "huge advantage" over big pharma in creating medical foods" Geargiveer 10 April 2014 op Wayback Machine, CNN Money, 1 April 2011
  2. "Nestlé: The unrepentant chocolatier" Geargiveer 6 April 2012 op Wayback Machine, The Economist, 29 October 2009. Retrieved 17 May 2012
  3. Rowan, Claire (9 September 2015). "The world's top 100 food & beverage companies – 2015: Change is the new normal". Food Engineering. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 November 2016. Besoek op 14 November 2016.
  4. "The World's Largest Food and Beverage Companies 2016". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 November 2016. {{cite magazine}}: Cite magazine requires |magazine= (hulp)
  5. "Nestle, Pepsi and Coca-Cola dominate the landscape". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Oktober 2017. {{cite magazine}}: Cite magazine requires |magazine= (hulp)
  6. "Fortune Global 500 List 2017: See Who Made It". Fortune (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Januarie 2018. Besoek op 30 Januarie 2018.
  7. "forbes.com Global 2000 list". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 April 2015. {{cite magazine}}: Cite magazine requires |magazine= (hulp)
  8. "Nestlé: Tailoring products to local niches" Geargiveer op Wayback Machine CNN, 2 July 2010.
  9. "Annual Results 2014" (PDF). Nestlé. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 25 Maart 2015. Besoek op 25 Maart 2015.
  10. "Nestlé to Decide on L’Oreal in 2014, Chairman Brabeck Says" Geargiveer op Wayback Machine. Bloomberg, 14 April 2011
  11. "The history of Nestlé". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Mei 2018.