Nigel Hitchin

Hitchin in 2016

Nigel James Hitchin FRS (gebore 2 Augustus 1946) is 'n Britse wiskundige wat spesialiseer in differensiële meetkunde, peilteorie, algebraïese meetkunde en wiskundige fisika. Hy is 'n emeritusprofessor in Wiskunde aan die Universiteit van Oxford.

Akademiese loopbaan

Hitchin het studeer aan die Ecclesbourne-skool, Duffield, en sy BA in wiskunde aan Jesus College, Oxford, in 1968 voltooi. Nadat hy na Wolfson College verhuis het, verwerf hy sy D.Phil. in 1972. Van 1971 tot 1973 besoek hy die Instituut vir Gevorderde Studie en in 1973/74 die Courant Instituut vir Wiskundige Wetenskappe van die Universiteit van New York. Hy was toe 'n navorsingsgenoot in Oxford en begin in 1979 as tutor en later dosent en genoot van St. Catherine's College. In 1990 het hy 'n professor aan die Universiteit van Warwick geword en in 1994 die Rouse Ball Professor in Wiskunde aan die Universiteit van Cambridge. In 1997 is hy aangestel as die Savilian Leerstoel vir Meetkunde aan die Universiteit van Oxford, 'n pos wat hy beklee het tot sy aftrede in 2016.

Van sy mees noemenswaardige ontdekkings is die Hitchin-Thorpe-ongelykheid; Hitchin se plat projeksiekonneksie oor Teichmüller-ruimte; die Atiyah-Hitchin monopool metriek; die Atiyah–Hitchin–Singer-stelling ; die ADHM-konstruksie van instantons (van Michael Atiyah, Vladimir Drinfeld, Hitchin en Yuri Manin); die hyperkähler-kwosiënt (van Hitchin, Anders Karlhede, Ulf Lindström en Martin Roček); Higgs-bundels, wat as oplossings vir die Hitchin-vergelykings ontstaan, 'n 2-dimensionele reduksie van die selfdubbele Yang–Mills-vergelykings; en die Hitchin-stelsel, 'n algebraïes volledig integreerbare Hamiltoniaanse stelsel wat geassosieer word met die data van 'n algebraïese kurwe en 'n komplekse reduktiewe groep . Hy en Shoshichi Kobayashi het onafhanklik die Kobayashi-Hitchin-korrespondensie uitgedink. Higgs-bundels, wat ook in die werk van Carlos Simpson ontwikkel is, is nou verwant aan die Hitchin-stelsel, wat 'n interpretasie het as 'n moduli-ruimte van semi-stabiele Higgs-bundels oor 'n kompakte Riemann-oppervlak of algebraïese kurwe. Hierdie moduli-ruimte het na vore gekom as 'n fokuspunt vir diep verbande tussen algebraïese meetkunde, differensiële meetkunde, hyperkähler-meetkunde, wiskundige fisika en voorstellingsteorie .

In sy artikel oor veralgemeende Calabi-Yau-spruitstukke, het hy die idee van veralgemeende komplekse spruitstukke bekendgestel, wat 'n enkele struktuur verskaf wat, as voorbeelde, Poisson-spruitstukke, simpektiese spruitstukke en komplekse spruitstukke insluit. Dit het wye toepassings gevind as die geometrieë van vloedkompaktifikasies in snaarteorie en ook in topologiese snaarteorie .

Oor sy loopbaan het Hitchin 37 navorsingstudente gelei, insluitend Simon Donaldson (gedeeltelik saam met Atiyah toesig gehou).

Eerbewyse en toekennings

In 1991 is hy verkies as 'n genoot van die Royal Society.

In 2003 is 'n Eregraad (Dokter in Natuurwetenskappe) aan home toegeken deur die Universiteit van Bath.

Hitchin is in 1998 as 'n Eregenoot van Jesus College verkies, en die Senior Berwick-prys (1990), die Sylvester-medalje (2000) en die Pólya-prys (2002) is aan hom toegeken ter ere van sy verreikende werk. 'n Konferensie is gehou ter ere van sy 60ste verjaardag, in samewerking met die 2006 Internasionale Kongres van Wiskundiges in Spanje.

In 2012 het hy 'n genoot van die American Mathematical Society geword. In 2014 is nog 'n eregraad (doktor in die wetenskap) aan die Universiteit van Warwick aan hom toegeken. In 2016 het hy die Shaw-prys in Wiskundige Wetenskappe ontvang.