Nitronium

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Nitronium  
Lys van anione

Nitronium is 'n komplekse katioon met formule NO+2.

Die ioon is onstabiel en baie reaktief. Dit word gevorm in nitreersuur: 'n mengsel van gekonsentreerde salpetersuur en gekonsentreerde swawelsuur. Die meganisme word voorgestel as:

Die ioon word gebruik in reaksies wat nitrering genoem word. Die produkte is dikwels plofstowwe.

Die ioon word ook in vastestowwe soos aangetref. Stikstofpentaoksied se vaste struktuur kan voorgestel word as nitroniumnitraat: , hoewel die damp molekulêr is.[1] Hierdie verbinding is baie onstabiel.

Nitroniumsoute[wysig | wysig bron]

Die ioon kan soute vorm, maar alleen as die anioon geen nitraatesters kan vorm nie. Die eerste nitroniumsout wat gevind is, was nitroniumperchloraat deur Hantsch. Die Ingold-groep het vasgestel dat sy materiaal 'n mengsel was, maar daarna het hulle die suiver perchloraat bereid. Hierdie stof is egter explosief. Later het Olah en Kuhn nitroniumtetrafluoroboraat vervaardig uit:

Hierdie reagense moet watervry wees want nitroniumsoute is baie higroskopies en word deur vog ontleed. Die tetrafluoroboraat is taamlik stabiel en ontleed sonder om te sublimeer by 170°C. Die heksafluoroantimonaat is nog stabieler. Hierdie soute kan by kamertemperatuur onbeperk bewaar word en is belangrike reagense vir nitrering.[2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. A.F. Holleman, E. Wiberg (2001). Inorganic Chemistry. San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.
  2. Olah, George A (1982). ""Recent Aspects of Nitration: New Preparative Methods and Mechanistic Studies (A Review)."". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 79 (14): 4487–94. Besoek op 7 Julie 2023.