Oculus (argitektuur)
'n Oculus (van Latyn oculus wat 'oog' beteken) is 'n sirkelvormige opening in die middel van 'n koepel of in 'n muur. Dit het sy oorsprong in Antieke geskiedenis, en is 'n kenmerk van Bisantynse en Neoklassieke argitektuur. Dit staan ook bekend as 'n œil-de-boeuf van die Franse taal.[1]
Voorbeelde[wysig | wysig bron]
-
Die Antieke Romeinse oculus van die Panteon in Rome, Italië)
-
Islamitiese oculus wat oopmaak in 'n koepel in die Hasht Behesht (Isfahan, Iran)
-
Romeinse oculus van die Église Sainte-Anne de Gassicourt (Mantes-la-Jolie, Frankryk)
-
Gotiese oculus in die Laon Katedraal (Laon, Frankryk)
-
Renaissance oculus van die Florence-katedraal (Florence, Italië)
-
Barok oculus in 'n koepel van die Ravenna Katedraal (Ravenna, Italië)
-
Rococo oculus in die Parc de Bagatelle (Parys)
-
Louis XVI ronde-venster van die Petit Trianon (Versailles, Frankryk)
-
Gothic Revival oculus van die Hannoversche Bank - Haus III on Georgstraße (Hannover, Duitsland)
-
19th century Eklekties Klassisistiese oculus van die Opéra-Théâtre de Clermont-Ferrand (Clermont-Ferrand, Frankryk)
-
Beaux-Arts dormer oculus van die Building of Préfecture de Police de Paris (île de la Cité)
-
Art Nouveau oculus van die Hôtel Élysée Palace (Parys)
-
.jpg)
.jpg)
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Oculus window". Royal Institute of British Architects. 27 Maart 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Maart 2014. Besoek op 24 Januarie 2014.
